Ga maar aan het gas!

In 1959 werden de eerste gasvelden in Groningen ontdekt en ontgonnen. In 1986 werd de eerste aardbeving in Groningen gemeten veroorzaakt door gaswinning. Toen begonnen zich ook de eerste scheuren in huizen en de totale gaswinning te openbaren.  Er is tot 2018 417 miljard verdiend door de overheid. Exxon en Schell hebben er tientallen miljarden mee verdiend.

Het Groningse bestuur wil dat de overheid en de NAM over de brug komen met 30 miljard euro. Ik voorspel je dat het duivels ei van de kapitalisten en politiek erachter nooit volledig uitgebroed zal worden. De overheid heeft de winsten gebruikt om een idioot socialistisch systeem van uitkeringen te bekostigen. In Nederland kan het! Als je bijvoorbeeld een jaar gewerkt hebt hoef je erna nooit meer te werken, en er is een grote groep die dat ook nooit meer gedaan heeft; werken.

Die 30 miljard zal niet door de overheid opgehoest worden omdat het er simpelweg niet is. De Groninger kan letterlijk aan het gas. Het milieu is vele malen belangrijker dan veilig wonen in Groningen. De prioriteiten van ‘de groenen’ wordt in heel Europa belangrijker gevonden dan –mensen-. In Duitsland zijn alle kernreactors gesloten voor de ongebreidelde angsten van deze door God zelf aangestelden van natuurbehoud. Dat er 10 keer zoveel CO2 in de lucht komt omdat Duitsland massaal op kolen en gas moet gaan stoken zal ze poep zijn. Totale paradoxen natuurlijk! En wat waait er dan weer over naar Nederland van deze verziekte lucht? De Groenen boeit het niet. Wanneer komen zij er eens achter dat de aan- en uit-knop van de zon en wind niet in mensenhanden liggen maar in de van de grilligheid van het klimaat?

De Groningers met een verzakt en gestut huis zijn slachtoffers van de wereld van ‘de knaken’. Aandeelhouders die altijd het onderste uit de kan willen hebben en het dus totaal niet nodig vonden na 1986 een fatsoenlijke regeling te treffen met de huidige en toekomstige slachtoffers. Maar ook de vele kabinetten die wegkeken. Die het binnenhalen van kansloze gelukszoekers belangrijker vonden dan Groningers die hun leven langzaam zagen wegglippen in bureaucratie en onwil het gewoon te regelen.

Voor de rechtgeaarde kapitalist zijn winsten altijd belangrijker geweest dan mensen maar het is nooit zo duidelijk geweest als met de afhandeling van de schades aan huizen door gaswinning in Groningen. Maar ook de toeslagenaffaire en de asielproblematiek, het zijn dossiers van de kabinetten Rutte waar maar geen bevredigende oplossing voor beide partijen op gevonden wordt. Er hangt een constante mistwolk van onwil om de 'echte' oplossingen. Het geld en de wil wordt maar niet gevonden maar wel 25 miljard voor stikstofdepositie waar de gemiddelde Nederlander zich al gek aan ergert. Ze zijn er wel, oplossingen, maar er zijn ook altijd weer aanvullende onderzoeken nodig. De vertragingstactiek is om gek van te worden. Hoelang laten wij ons nog naaien door deze altijd goedlachse Premier? Hoelang geloven wij zijn leugens nog zonder er ook maar iets aan te doen?