Growth, growth, growth

Wijze woorden van de nieuw aangetreden premier van het Verenigd Koninkrijk, Elizabeth Truss en dat in het land van David Attenborough. Mijn nekharen kwamen overeind, weer een pionnetje aan het front. Voor mij is de dame onbekend, maar aangezien ik geleerd en ervaren heb wat growth, growth and growth de laatste paar eeuwen verwezenlijkt heeft, daalde mijn respect voor haar en haar woorden op fracties van seconden exponentieel de dieperik in. Heeft dan werkelijk niemand van de zogezegde machthebbers de moed om te verkondigen wat er dient verkondigd te worden? Toch worden niet de signalen van moedertje natuur en haar schouwspel opgevolgd, het zullen eerder de notificaties van Twitter en Facebook zijn.

Growth, groei betekent meer energie gebruiken, meer co2 de lucht in blazen. Het betekent bevolkingsgroei. Het betekent dat de illusie geld maakt gelukkig en hoe meer, hoe beter verder doordraaft in de gedachten van de gewone, gemiddelde mens die als staaf worden ingezet om economisch groei te verzekeren. U en ik, wij zijn moderne staven. Het zijn de heersende waarden die tegenstrijdig zijn met onze echte bedoeling hier en dat is doen waar we goesting in hebben. Luilakken en tamzakken, een keertje rechtstaan om eten te zoeken of naar de wc te gaan en als het echt moet de ander een beetje helpen met waar hij of zij mee bezig is, meer is het niet. Maar dan moesten we gaan werken om een huis te kunnen betalen, een vrouw te zoeken en een nest kinderen te maken. Dan moesten we ineens geld gaan verdienen en had je niet genoeg, moest je lenen bij de bank om de rest van je leven in schuld te leven. Dan mag je op je 67ste op pensioen om aan je verdere aftakeling te beginnen. Wel, daarvoor ben ik hier niet, ik wil gewoon lekker doen waar ik zin in heb.

Prime Minister Truss zegt het zelfs letterlijk, mij in een vakje duwend. Ze zegt dat ze de ‘anti-growth-politiek’ zal bevechten. Lieve mensen, we gaan het ons nog beklagen dat we net hierin al decennia lang blijven geloven. We moeten net langzamer gaan leven, we moeten minder verbruiken, we moeten meer me-time krijgen, ons bevolkingsaantal moet stagneren of achteruit gaan. We moeten minder energie gaan verbruiken en een werkweek zou gemiddeld naar 27 uur in plaats van 38 uur moeten gaan. Die 11 uur die je nu extra werkt, dient om de rijken nog rijker te maken en jou op tijd en stond bij de huisarts te krijgen op het randje van een burn-out dwalende. Levensmoe, met tal van fysieke kwaaltjes zij het nu stress gerelateerd of van fysieke aard, van het harde werk, maar voor wie of wat? Niemand wordt er de laatste nog beter van. Aan die elf uren werken hebt u niets. Wat vele meeste mensen niet eens weten is als ze minder gaan werken ze in verhouding naar uren gewerkt meer verdienen, omdat de staat kleinere lonen minder belast. Ach, dit mag misschien voor mij allemaal kloppen, lang niet iedereen kan rondkomen met driehonderd euro minder per maand. Het gaat me over hoe gelukkig je bent in je leven. 75 procent van de gemiddelde mens gaat niet graag naar zijn of haar werk, dus 75 procent meer gelukkigere mensen door 11 uur minder per week werken, laat misschien een hoop lasten, kosten, zorgen en ziektes verdwijnen.

Waar er een grotere groep mensen, een groter collectief vormt, dat opstaan en gaat vechten voor zulke nieuwe waarden en normen, staat ze machteloos de dag van vandaag, voetvolk is het, niet meer of niet minder. Het zijn mensen als Elisabeth Truss die groei voorzien als voorspoed, waar wij naar moeten luisteren. Ik geloof er niet meer in, en ik ben lang niet meer alleen. De macht ligt in de handen van het voetvolk, zij die hun stem mogen uitbrengen. Wanneer gaan er leiders durven spreken dat een economische groei ook een keerzijde heeft. Een keerzijde die te lang verstopt is. Nu het schuim letterlijk over de dijken stroomt, moeten ze open boek spelen. Een boek zonder naam dat recent openbaar geworden is. Het speelt zich overal af en is net haar eerste hoofdstuk voorbij, ‘de gewaarwording’ en het zal niet lang meer duren vooraleer het volgend hoofdstuk ‘het gevolg’ zal beginnen.

Wanneer gaat de zuivere logica, de wetenschap achter iets eens het enige antwoord mogen bieden op wat het probleem is. Er worden veel studies gedaan, wetenschappelijke studies die als advies dienen maar niet als maatstaf voor politiekers die er soms zelf geen snars van snappen. Daar zit een groot probleem. Wetenschap liegt nooit en al de rest is flauwekul. Als men daar nu eens van uit zou gaan met uiteindelijk één doel voor ogen, onrecht de wereld uit helpen.