De bruiloft

We gaan terug naar eind 2019, waar het idee begon mijn vriendin ten huwelijk te vragen op 19 maart 2020, de dag dat we 10 jaar samen zouden zijn. In eerste instantie zouden we op de dag dat we 11 jaar samen zijn, gaan trouwen. We weten allemaal wat er in 2020 over kwam waaien. Dat werd 'm dus niet.

Gelukkig merkten wij er niet heel veel van in ons prive leven. In 2022 leek er meer mogelijk, en daar was dan ineens een opening. Bij de kringloop waar ik vrijwillig werk, kwam er in februari een pak binnen. Een mooi donkerblauw pak met verticale streep en een lichte stof. Op slag werd ik er verliefd op. Daar begon het idee om te gaan trouwen op de dag dat we 12.5 jaar samen zouden zijn. 19 september 2022. Dat leek ook mijn toen verloofde een goed idee en de denktank ging aan. 

Gingen we een zaaltje huren? Gaven we alles uit handen? Uiteindelijk, met dat virus in het achterhoofd besloot ik het zelf te regelen allemaal. Mijn nu vrouw heeft epilepsie en kan dus niet al te veel regelwerk aan. Maar uiteraard ging alles in overleg, op onze kleding na. Ik bedacht, legde voor, wij besloten en ik voerde het uit. Het eten, het officiële gedeelte, de uitnodigingen, de bedankjes. 

Naarmate 19 september 2022 steeds dichterbij kwam en er steeds meer rond was begon het geloof er te komen. Ditmaal zou corona geen roet in het eten gooien. Over eten gesproken, dat ging ineens niet meer door. De schoonmoeder van mijn schoonzusje zou voor ons koken, lekker indonesisch, maar de relatie met haar zoon en mijn schoonzusje ging uit wat ik een dag na het inslapen van mijn kat kreeg te horen. Dit was het enige grote stressmoment. Maar dezelfde week had ik wat anders geregeld: een lunchroom waar wij regelmatig eten kon inspringen.

Alles was geregeld, maar toch was er een ding dat ik niet in handen had. De buurman, tevens goede vriend vroeg of ik even wilde helpen. Prima, dat kon ik. Daar aangekomen zat de huiskamer vol vrienden en ik werd ontvoerd: een vrijgezellenfeest was begonnen. Ook mijn partner was de klos. Zij had elders een feestje met haar vriendinnen. Na een te gek gave avond kwamen beide groepen tesamen in het restaurant. Nu waren we er echt klaar voor.

18 september 2022. De dag voor de bruiloft. Zij ging naar haar ouderlijk huis, de laatste nacht voordat we man en vrouw werden zouden we alleen doorbrengen. Toen brak de grote dag aan. Zenuwen had ik nog niet echt maar op de dag zelf brak ik. Mijn stropdas werd nog even goed gedaan en daar begonnen de tranen te vloeien terwijl mijn moeder bij de voordeur stond. Bij het schrijven komen dezelfde tranen terug. Het ging echt gebeuren. Ik stapte op de trein, zo kwam ik immers de eerste keer, 19 maart 2010 ook naar haar toe. 

Ik liep naar het ouderlijk huis, voor het eerst kwam ik via de voordeur naar binnen en moest even in de gang wachten, wetende dat zij in de woonkamer zou staan. Ik liep naar binnen en het cliché kwam er uit: "wat ben je mooi", zei ik in tranen en keek aandachtig naar haar jurk, haar haar en het gehele aangezicht. Het klopte, dit is de vrouw van mijn dromen. 

We gingen met de getuigen naar het gemeentehuis om het officieel te maken,  later gingen we foto's te maken op de plek waar ik haar had gevraagd. Inmiddels waren de gasten aangekomen bij ons thuis. We hadden immers rekening gehouden met corona en zouden het klein vieren. Eenmaal thuis vloog de rijst om onze oren, werden we feestelijk onthaald en was het tijd voor taart, welke net als de rijst vloog. De muziek speelde lekker door, ik wilde in eerste instantie een DJ inhuren maar gezien ik zelf ook wat ervaring heb, heb ik wat samengesteld. Hapjes waren er in overvloed en ook de drank vloeide rijkelijk. 

Toen in de avond iedereen weg was, was het tijd om de cadeau's uit te pakken. Wat waren sommige mensen creatief geweest! Briefgeld in hartjes gevouwen, meerdere enveloppen in een enveloppe en verstopt in cadeau's. Toen kwam de huwelijksnacht. Geloof me, je valt zo in slaap. Gemeenschap als man en vrouw ben je gewoon te moe voor na een dag als dat.

Afgelopen weekend zijn we een huwelijksweekend weg geweest als man en vrouw, even er uit terwijl we nog niet eens bij waren gekomen van de bruiloft zelf. Gelukkig is er nog een week vakantie voor het werk weer begint en een leven als man en vrouw samen. Wat de mooiste dag van de rest van mijn leven zou worden, is uitgekomen.

Man en vrouw, op de plek waar zij verloofden werden. (Foto: _UserName_)
Man en vrouw, op de plek waar zij verloofden werden. (Foto: _UserName_)