Recreatie-haat
Als goedwillige eind-dertiger loop ik de laatste tijd tegen een probleem aan. Ik kan niet meer zo goed mensen haten. 'Maar Maarten, dat is toch juist positief?' hoor ik je met zalvende stem roepen. Nee, onbestemde vreemdeling, dat is het niet. Want natuurlijk is het fijn om een beetje begrip te hebben voor het feit dat de situatie van veel mensen vooral een gevolg is van factoren waar ze niet zoveel aan kunnen doen, zeker als je bedenkt dat je niet zo heel veel kan doen aan je eigen impulsen en gedachten, toch is het af en toe nodig even stoom af te blazen, en met die monnik-achtige walm van acceptatie lukt dat gewoon niet.
Dus om mijn zure geest wat lucht te geven en de hete kooltjes van ongeuite haat uit mijn aanwakkerende vuur te kunnen plukken heb ik wat nieuws verzonnen: recreatie-haat. Als ik godverdomme niet meer mensen om fatsoenlijke redenen kan haten verzin ik zelf wel wat. Ik maak verhaaltjes in mijn hoofd over hoe stom mensen zijn, en hoe ze waarschijnlijk nog veel meer stomme dingen stom doen, samen met hun stomme kinderen.
Recreatie-haten combineert de voordelen van onredelijk boos zijn met een complete willekeur van doelwitten, zodat je het overal en op elk moment kan toepassen. Daarnaast heeft het het voordeel dat het niet correct, redelijk, en vooral niet proportioneel hoeft te zijn. Tijdens recreatie-haten(tm) is het volledig geoorloofd je in te beelden hoe je het bejaarde dametje voor je, wat inderdaad wat langzaam loopt maar niet, zoals je net hebt ingebeeld, een stiekeme nazi-sympathisant is, door de ruit van de nabijgelegen pizzeria werpt. Zo uit je alle woede die je eventueel hebt die dag af op iemand die nooit zal weten wat jij mentaal allemaal hebt zien gebeuren. En men hoeft niet eens iets fout te doen! Ga gerust los op de rij wachtende mensen voor je bij de kassa: de man met de snor voor je is een pedofiel, het groepje kinderen vaapt vast één of andere kenkersmerig luchtje de straat door, en het meisje wat nu staat te af te rekenen heeft seksuele fantasieën over haar paard. Iedereen kan een doelwit zijn en niks gaat te ver!
Dus loopt er iemand traag voor je in de stad, knijpt iemand irritant hard in het fruit in de supermarkt, komen mensen in de trein naast je zitten terwijl dat helemaal niet nodig is of hoor je iemand zeggen 'ja maar dat is mijn werkelijkheid', laat je niet kisten en uit het met een stukje recreatie-haat. Het is gratis, schadeloos, en enorm plezierig. Haat-ze!
Dit item is geschreven door Maarten van schrijverscollectief Kaf.
