Tong's voetbalverhalen #76

Ik had het als voetbal-romanticus laatst over de mooiste Europacup-1 finale ooit. Ik bedoelde Benfica-Real Madrid begin jaren 60. 5-3. In De Kuip. Eusébio-Puskas. De eerste keer dat één van de grootste Europese voetballers van zich deed spreken. Tegen de gevestigde vedette uit Hongarije. Het linksbenige kanon, tegen de Parel van Mozambique. 

Eusébio zou later nog vaak schitteren. Zoals op het WK-66 in Engeland. Dat ik het de mooiste finale ooit noemde is zo subjectief als maar kan. Ik meen dat ik één jaar oud was. Het waren de oude beelden en verhalen die me tot die uitdrukking brachten. Een column mag af en toe iets of wat aandikken, eventueel prikkelen. Maar het recente verleden, of actuele heden blijft de waarheidsbron om uit te putten.

Een Europacup-1 finale, tegenwoordig Champions League-finale, die me wel op het netvlies gebrand staat is die van 15 jaar geleden. Zoals Eusébio schitterde op het WK-66 in Engeland, was er nu een Engelse club bij betrokken. Een club die je ook legendarisch kunt noemen. De finale zou later het predicaat....... 'Het Mirakel van Istanboel' worden genoemd. En een miraculeuze droomfinale was het. Liverpool-AC Milan. In het Atatürk Olympisch Stadion.

De wedstrijd ging niet voor niets de geschiedenis in als het Mirakel van Istanboel. Favoriet AC Milan (ook al het woord legendarisch waard) kwam al na een minuut 1-0 voor, dankzij een goal van verdediger en aanvoerder Paolo Maldini. Nog voor de rust werd de score uitgediept tot 3-0, dankzij twee doelpunten van de Argentijnse aanvaller Hernán Crespo. Liverpool bijna knock-out. Maar hing nog net in de touwen.

Wedstrijd leek gespeeld dus. Echter in de tweede helft scoorde Liverpool 3 keer in 6 minuten. In zes dolle minuten (54, 56 en 60) maakte Liverpool gelijk. Door Gerrard, Smicer en Xavi Alonso. De namen in deze column zouden stuk voor stuk niet misstaan in een wereldelftal.

Het bleef ook na verlengingen 3-3. Een eindstand op zich al spectaculair. Nog spectaculairder door de wederopstanding van de Engelse grootmacht. De VBL-mod op FOK! was destijds Doc. Ik had tijdens de wedstrijd af en toe telefonisch contact met hem. De "grootste" Liverpool-fan die je je in Nederland kunt voorstellen. (bij wijze van) Hij kon het van de zenuwen niet meer aan. Ging douchen tijdens de strafschoppen.

In de strafschoppenreeks probeerde doelman Jerzy Dudek (ex-Feijenoord) de tegenstanders van Milan af te leiden. Hij imiteerde de "spaghettibenen" van gewezen Liverpool-keeper Bruce Grobbelaar. Het had op dat moment succes. Serginho schoot over. De Liverpudlian Smicer maakte 3-2 voor zijn ploeg. Bij deze voordelige stand voor Liverpool moest de Oekraïense aanvaller Andrij Sjevtsjenko scoren. 

De speler van Milan had twee jaar eerder nog de beslissende penalty binnen getrapt in de Champions League-finale tegen Juventus. Ditmaal werd zijn schot gestopt door de "dronken" Dudek. Liverpool won zo zijn vijfde Europacup-1 (CL) na een onwaarschijnlijke, en ongeëvenaarde thriller. Jaren later kwam Liverpool weer op een voetstuk. Weer lag Europa aan de voeten van deze giganten.

Doc huilde 15 jaar geleden vreugdetranen. Helden van Liverpool. En een helden VBL-mod destijds. Het water van de douche was niet koud. Het werd een warm bad. Je kunt van een mindere club fan zijn. De geschiedschrijving van The Reds zou na die memorabele wedstrijd niet opdrogen. Doc zijn tranen ook niet. Die bungelen eeuwig op z'n vroegere FOK!-wangen.

tong80