Tong's voetbalverhalen #75

Zelfs de onafhankelijke voetballiefhebbers herinneren het zich nog. AZ-Sporting Lissabon, halve finale UEFA-Cup, 5 mei 2005. Bevrijdingsdag. Het werd echter een bevrijding voor de Portugese tegenstander. Nederland was nog niet gezonken in de spelonken van het internationale voetbal, en moest niet nog eens 12 jaar wachten op Ajax in een Europa-cup finale, 2017 tegen het Manchester United van Mourinho. Ook een Portugees. Drie jaar eerder had Feijenoord nog de EC-3 gewonnen in de eigen Kuip. AZ was op weg deze stunt te evenaren.

AZ had al 22 jaar geen Europees voetbal gespeeld. Maakte er in de verouderde Alkmaarderhout een Europese triomftocht van. Terwijl men in de competitie ook geweldig presteerde. Met een derde plaats als gevolg. Onder leiding van topcoach Co Adriaanse werden clubs als, Auxerre, Glasgow Rangers en Villareal uitgeschakeld. Het elftal beschikte over een spelersgroep om je lange vingers bij af te likken. Kenneth Perez, Denny Landzaat, Barry Opdam, Barry van Galen , Ron Vlaar en Tim de Cler bijvoorbeeld.

De uitwedstrijd was met 2-1 verloren. Een uitslag die in Europa perspectief biedt. Een uit-doelpunt is vaak goud waard. Ook bij een nederlaag. AZ speelde erg goed en verdiende in 90 minuten meer dan de uiteindelijke 2-1 stand. Verlengingen in het verschiet.
Verlengingen die langer zouden duren dan twee keer 15 minuten. De extra seconden in de blessuretijd van de tweede verlenging dompelden Alkmaar en veel andere Nederlandse voetballiefhebbers in diepe rouw.

AZ had in de verlenging via Kew Jaliens een 3-1 voorsprong genomen. Genoeg dus om de finale te bereiken. Er stonden 120 minuten en een 3-1 stand op het sleetse scorebord. Waarom coach Co Adriaanse alsnog wisselde zal eeuwig een raadsel blijven. Barry van Galen zei later dat-ie er 15 jaar later nog nachtmerries over heeft. De kleine, 19-jarige Bonivacius werd in het veld gebracht voor Tarik Sektioui. Duidelijk een wissel om tijd te rekken.

Laat nu net de ingevallen Bonivacius in de laatste seconden een corner veroorzaken. Met zijn hoofd nog wel. Waarschijnlijk de eerste tevens laatste kopbal uit zijn carierre. Luttele seconden scheiden de Alkmaarders van de finale als Miguel Garcia in de 121e minuut de 3-2 scoort. Een lelijk doelpunt, maar toch onhoudbaar voor doelman Henk Timmer. "Dit vergeet je nooit meer. Van Galen zei zelfs: Dit neem ik in mijn graf mee", aldus een ontgoochelde Adriaanse na afloop.

Er zijn zure nederlagen van topclubs in eindfases van grote toernooien. PSV, Feyenoord en Ajax kunnen ze zo opnoemen. Maar een club als AZ, zal waarschijnlijk nooit meer in deze situatie belanden. 15 jaar later heerst er trots. Maar de borst vooruit had op het podium moeten eindigen.

Wat rest is een legendarische nederlaag op een sensationele manier. Fier mogen ze nog steeds zijn. Maar oh, wat hadden ze het graag met Co gevierd. Louis nam het stokje over. Drukte ook zijn stempel. Maar dit elftal miste de kus van de juffrouw. AZ in rouw. Dit seizoen is ook al bizar geëindigd voor de Alkmaarders. De griffier maakt overuren in Alkmaar.