Het gebroken geweertje

In Nederland heerst het idee van het gebroken geweertje. Zeker na de gruwelijke wereldoorlogen is de pacifistische beweging sterk gegroeid. Met de leus “nooit meer oorlog!” werd er stevig gelobbyd tot de dag van vandaag toe. Het heeft zijn vruchten afgeworpen.

Om maar een voorbeeld te geven: het laatste decennium is het budget voor Defensie keihard ingeperkt. In 2004 werd er nog 7% van het bbp voor opzijgelegd, in 2014 was dat slechts 1,1%. En dat terwijl er overal in de wereld steeds meer onlust heerst. Brandhaarden, oorlogen, onrusten, rebellen. Een groot voorbeeld van de onrust is de Islamitische Staat.

In korte tijd heeft die groep radicale moslims zich zeer uit weten te breiden en er is niemand in de hele westerse wereld die hen niet kent. Zo’n groep moet in de kiem gesmoord worden. Ze moeten al verpulverd zijn voordat ze een invasie kunnen doen die eventueel zou kunnen reiken tot Nederland. Als wij onze verantwoordelijkheid niet nemen en pas ingrijpen als ze bij onze grens staan, zijn wij te laat. Dus waarom wordt er zo weinig gespendeerd aan Defensie? Toen er uiteindelijk een besluit kwam om IS te bombarderen, bleken onze F16 amper te kunnen bombarderen omdat ze niet beschikken over de benodigde communicatieapparatuur.

Dat is nog niet eens het enige. Volgens De Kruif, een scheidend commandant, is de helft van de voertuigen niet inzetbaar, is er niet genoeg munitie, is de ICT zwaar verouderd en moeten militairen op Marktplaats naar onderdelen zoeken om problemen te verhelpen. De kwaliteit van de materialen die onze Defensie voorhanden heeft is abominabel en zwaar verouderd. Kwaadaardige gezwellen als de Islamitische Staat zijn dus niet adequaat te vernietigen.

Het draait echter niet alleen om te weinig geld, maar ook om een morele houding. De joodse scholen en synagogen moeten regelmatig om bescherming vragen tegen antisemieten. Herman Loonstein, voorzitter van de joodse scholengemeenschap Cheider, noemde in zijn lezing bij JongVNL dat de beveiligers expliciet geen lange wapens mogen dragen. De beveiligers maken echter geen schijn van kans tegen een moordenaar met een AK-47, zonder dat ze lange wapens mogen dragen. Zeker na de aanslagen in Parijs en Toronto geen onbenulligheid. Echter vindt burgemeester Van der Laan dat “slecht passen in het straatbeeld”. Weet je wat slecht past in het straatbeeld? Het bloed van kinderen dat over de straat loopt, de levenloze kinderen die afgevoerd moeten worden, de wanhopig huilende en treurende mensen die hun geliefden verloren zijn!

Wapens, ook nucleaire wapens, zijn een onvermijdelijk iets binnen de defensie. Het dient niet alleen een praktisch nut om aanvallers af te slaan, maar ook als intimidatie van de tegenstander. Een aanvaller zal namelijk wel drie keer nadenken over zijn aanval als hij kan zien dat hij zijn doel vrijwel niet kan behalen.

Ontwapening zal zeker leiden tot vrede. Net als ontwapening leidt tot de overheersing door degenen die wel wapens hebben. Zo vredig als de dood, letterlijk.