Zeurende gelukszoekers

En ja hoor, daar heb je het weer: ‘bewoners AZC Heumensoord protesteren weer’. Wat valt er dan te protesteren? Een aantal dagen geleden werd er een rapport uitgebracht dat ‘de opvang in Heumensoord leidt tot stress, slapeloosheid en depressieve klachten’. En ik maar denken dat die klachten door de oorlog in hun thuisland komt.

Blijkbaar is een veilig onderkomen, goed te eten, redelijk sanitair en zelfs recreatie niet voldoende voor deze oorlogsvluchtelingen. Ze komen dan ook echt van de regen in de drup. Je zou het maar meemaken. Je thuisland wordt gebombardeerd, je weet te vluchten naar een land waar de straten van goud zijn en dan krijg je dit. Vol afgunst kijk je om je heen in het winkelcentrum waar je gratis wifi hebt op je iPhone. Die mensen willen niet eens hun huis aan je afstaan.

Natuurlijk is het geen pretje om in een AZC te leven. Ik snap best dat het niet fijn is om met 8 mensen in een kamer te slapen. Echter, je bent hier te gast en dit is het onderkomen wat nu voor je vrij is. Als mijn huis uitgebrand is, maak ik er geen punt van dat ik bij de buren op de bank moet slapen. Het is nogal asociaal om van hen te eisen dat zij dat maar doen, zodat jij op hun bed kunt slapen.

Natuurlijk blijven de echte problemen bestaan. Zoals Elsa van de Loo zegt: ‘een homoseksuele asielzoeker wiens bed wordt ondergesmeerd met uitwerpselen, krijgt schone lakens. Maar aan de oorzaak wordt niets gedaan’. En daar zal ook niet snel iets aan gedaan worden, want dat is dan “cultuur”. Andersdenkenden worden nu eenmaal niet getolereerd binnen een bepaalde, overheersende groep van asielzoekers.

Het rapport heeft dus veel tumult veroorzaakt, maar de werkelijke oorzaak blijft niet belicht. Er werd wel gezegd dat zo’n grote noodopvang niet verstandig is, maar er werd niet gezegd dat de toestroom niet te houden is. Dat Nederland niet berekend is op zo’n grote toestroom in zo'n korte tijd. Die zaak blijft onbelicht, terwijl het daar wel om zou moeten gaan. De hele reden dat Heumensoord zo grootschalig en tegelijkertijd zo klachtwaardig is, is omdat het zo snel mogelijk opgezet moest worden. Er moeten ineens duizenden slaapplekken geregeld worden en dan moet er ook nog rekening gehouden worden met allerlei eisen.

Daarnaast is er ook de klacht dat de asielprocedure te lang duurt. En wat wil je dan na je acceptatie? Stel dat er een snelle asielprocedure is, waar ga je dan heen? Hoogstwaarschijnlijk weer naar een tentenkamp zonder privacy. Je kan nu eenmaal niet snel aan honderden extra huizen komen in een korte tijd. Er is niet zomaar plaats voor een enorme toestroom aan asielzoekers. En daarnaast, het is ook niet de bedoeling dat je hier voor de rest van je leven blijft.

Voor een vluchteling uit een oorlogsgebied zijn deze mensen veel te veeleisend. Nederland moet dit, de opvang moet dat en het moet allemaal binnen een paar weken geregeld zijn. Het is heel makkelijk: daar is de grens, als het je niet bevalt hier.