Slechte mensen

Doodziek word ik van drie dingen. Van de afschuwelijke daden die door een aantal asielzoekers worden gepleegd. Van de wijze waarop dit door sommigen wordt ontkend. Maar ook van de stelling dat je dit niet kunt veroordelen zonder daar ook meteen alle vluchtelingen, buitenlanders of moslims in te betrekken.

Nee, ik ga niets recht lullen. Als ik de huidige berichtgeving over verkrachtingen, aanrandingen en berovingen langs zie komen, voel ik net zoveel afschuw als ieder ander. Daders van al deze misdrijven dienen altijd zwaar te worden gestraft en ik heb er in het geval van asielzoekers geen enkele moeite mee om ze daarna ook meteen Europa uit te trappen.

Ontkennen of bagatelliseren is dan wel het domste wat instanties, overheden en de politiek kunnen doen. De uitspraak dat het allemaal wel meevalt is zo’n beetje de grootste klap in het gezicht die je slachtoffers aan kunt doen. Als er een slachtoffer is, zijn er een dader of daders. Het slachtoffer heeft er geen boodschap aan of dit er één, twee, tien of honderd waren. Als jij het maar een klein beetje bagatelliseert, ontken je zijn of haar pijn.

Overdrijven is ook niet slim. Er zijn niet genoeg superlatieven om een aanslag, aanranding of verkrachting te veroordelen. Dan maakt het ook geen flikker uit wie de dader of daders zijn. Maar dan kom ik opnieuw terug bij de slachtoffers. Een slachtoffer is eerst en vooral gebaat bij de erkenning dat hem of haar iets vreselijks aan is gedaan. Wat anderen daar aan overdrijving bij verzinnen voegt niets meer toe. Overdrijving legt alleen maar meer aandacht bij de eventuele dader en vergeet dan het slachtoffer. Niets is erger voor een slachtoffer dan te worden vergeten, terwijl de dader en eventuele potentiële daders de volle aandacht krijgen.

Mijn derde ergernis. Blijkbaar is het op geen enkele manier mogelijk om fout ook echt fout te vinden en tegelijkertijd niet door te slaan in haat tegen alles wat maar aan de daders kan worden gelieerd. Maar een paar honderd klootzakken op een stationsplein in Keulen zijn nog steeds geen miljoen vluchtelingen in Duitsland. Overdrijven lijkt momenteel de enige optie. Er zijn maar twee mogelijkheden: je bent voor of tegen ons. Goed of fout. Vriend of vijand. Autochtoon of iets anders. Wij zijn goed en zij zijn allemaal fout.

De problemen met vluchtelingen en met name de jongere moslim mannen onder hen is groot. De dreiging van moslim terrorisme is zeer reëel. Het aantal vluchtelingen in Europa is procentueel niet zo groot als soms wordt gesuggereerd, maar het binnen een jaar opvangen van zo'n 350.000 mensen uit traumatische omgevingen blijkt wel degelijk niet makkelijk te zijn.

Laat me dus gewoon instemmen met de mening dat we een aantal enorme problemen hebben en dat die ook moeten worden benoemd. Maar noem het dan wel bij naam en maak alle problemen niet tot één gigantisch, onoplosbaar monster.

Crimineel gedrag dient keihard te worden gestraft. Schop ze bij Turkije de grens maar over. Laat daar ook maar een flinke afschrikkende werking van uit gaan, voor de figuren die zich in en bij Azc's misdragen. Maar dat is een ander probleem dan het opvangen en integreren van mensen, die zelf op de vlucht zijn voor moordende en verkrachtende moslims.

Ja, ik haat moordenaars en verkrachters. Maar nee, ik weiger alle vluchtelingen op één lijn met deze monsters te zetten en gun hen zelfs een prettig en veilig leven in Europa.

Ben ik daarmee een slecht mens?