Bloedhonden
Met mijn boeken loopt het wel lekker, ik mag niet klagen. Maar er zijn een hoop mensen in Nederland die dat wel doen, klagen. Je hoeft geen rode hond te zijn om te zien dat het er met deze regering vaak asociaal aan toegaat in Nederland.
Nu staan wij wel bekend als een klagerig volkje. We hebben moeite te accepteren en te begrijpen dat er hele continenten zijn die het tien maal slechter hebben dan de voedselbankers hier. Het zijn ‘verworven rechten’, een verzorgingsstaat die voor altijd zou bestaan. En juist deze verworvenheden worden vaak rücksichtslos weggestreept door verschillende neoliberale kabinetten. Ik weet het wel, beste lezer: dit willen de meesten ook. Wij willen meer overhouden maandelijks en minder uitgeven aan alle ‘luierikken en klaplopers’, en met een ‘gewone rolstoel’ rolstoel je ook, dat hoeft er niet een van tienduizenden euro’s te zijn! Dat die meneer of mevrouw dan de hele dag in bed ligt omdat de rolstoel zijn of haar rug sloopt is zijn of haar probleem.
Deze heb ik even van Wikipedia gepikt: “De aanhangers van de ethische doctrine van onbaatzuchtigheid geloven dat altruïstisch gedrag een morele verplichting is.”
Dit vind ik wel een boeiende. Waarom? Omdat zonder altruïstisch gedrag er een samenleving is zoals het neoliberalisme. Deze filosofie wordt gekenmerkt door privatisering, bezuinigen, deregulering, vrijhandel, en vermindering van overheidsuitgaven.
En dat is wat wij met zijn allen zien gebeuren. Minder overheidsuitgaven en meer zelfredzaamheid. Ouderen zijn steeds meer derderangs burgers en jongeren worden steeds meer financieel uitgezogen. Heb je gestudeerd dan wordt het al heel snel een heel ander verhaal. Dan wordt je al snel ingelijfd bij het grote leger graaiers. Arbeiders in de fabrieken, met vaak lage opleidingen, worden in de financiële sapcentrifuge gelegd. Mocht je het ongeluk hebben om, zoals onze cabaretière Sara Kroos het zo aardig verwoord, ‘met een systeemfout geboren te worden’, dan ben je met deze regering goed de lul. Bezuinigingen worden gewoon doorgevoerd ondanks het feit dat de economie groeit.
Het is natuurlijk diep triest dit te moeten vaststellen.
“De aanhangers van de ethische doctrine van onbaatzuchtigheid geloven dat altruïstisch gedrag een morele verplichting is.” Ik blijf hem mooi vinden. Ik geloof hierin met heel mijn ziel en zaligheid. Heeft het wel zin om columns te schrijven over deze issues? Het net wordt al volgeplempt met frustraties en allerhande keukenoplossingen. Ik denk het wel, we moeten erover blijven schrijven. Erover blijven praten op een constructieve maar indringende manier. De confrontatie zoekend.
