Bankier vertelt - deel 3

Zoals vorige week beloofd zou ik deze keer iets over rationeel handelen schrijven.

Dit verhaal speelde een paar jaar geleden, ik werkte toen in Utrecht en een van de klanten had zijn woning verkocht. Als ik bericht krijg dat de woning van een klant is verkocht, moet er een zoheten aflosnota worden opgesteld. Daarin schrijven wij de notaris wat wij van de klant aan geld moeten krijgen. Bijvoorbeeld de hoofdsom van een hypothecaire geldlening en de rente van de lopende maand. Soms is er nog een rekening die rood staat, of een krediet voor een auto. Maar in de meeste gevallen blijft er geld over.

In dit geval was dat ook de bedoeling. Exacte cijfers weet ik niet meer uit m´n hoofd, maar ik meen dat de klant de woning had verkocht voor ongeveer € 1.000.000 en de lening was ongeveer € 750.000. Maar ik begon met het opstellen van de aflosnota, en kwam erachter dat er behalve de hypothecaire geldlening, ook een lening op naam van meneer alleen was, op zijn zakelijke account, en de zekerheid voor die lening was ook de woning! Dus, als de zekerheid verkocht is, moet de lening worden afbetaald, tenzij we een andere afspraak maken. En niet een klein bedrag, nee, het ging om ruim € 100.000,-!

Op dit punt neemt de banker van de klant contact op met de klant, om dit te bespreken. Inventariseren wensen, mogelijkheden en dan doorpakken.

Maar de klant dacht er anders over. Die lening, zakelijk? Nou, die moest maar blijven bestaan. Geen aflossing. Okee, prima, maar wat voor zekerheid / zekerheden wil je de bank dan bieden?

De mondelinge belofte dat hij altijd netjes zijn rente zou betalen. En meer niet.

Na dit telefoongesprek hebben de banker en ik samen de aflosnota netjes opgesteld, waarin de lening gewoon zou worden afgelost. Want hoe goed bedoeld ook, als bank wil je toch iets van een zekerheid hebben, mocht de klant zich ooit niet aan de afspraken kunnen of willen houden.

Een week voor de transportdatum bij de notaris stuurt de notaris een concept van de eindafrekening naar de klant, die ons prompt opbelde met de vraag waar wij het idee vandaan haalden om dit te doen? Tekst en uitleg gegeven, aangegeven dat we gezocht hebben naar alternatieven maar dat een blanco lening van € 100.000,- helaas niet tot de mogelijkheden behoorde.

De klant heeft daarop een ander argument gebruikt. Bij het afsluiten van de zakelijke lening heeft zijn vrouw niet “voor akkoord” getekend op de kredietbrief. Dat is een voorwaarde als je de echtelijke woning gaat belasten met een financiering, google maar eens op artikel 88 lid 1 van het burgerlijk wetboek. Dus omdat zijn vrouw niet “voor akkoord” had getekend, kon zij nu niet de dupe worden van deze situatie.

Bij het afsluiten van deze kredieten hadden we indertijd vastgelegd hoe de situatie toen was. Deze meneer was toen alleenstaand. Dus zijn argument ging niet op.

Op de dag van het transport kwam er nog een laatste poging, de klant stuurde een brief met daarin de aantekening dat hij ernstig bezwaar maakte tegen de gang van zaken en alleen betaalde onder alle voorbehouden en zo. Prima, dat mag, maar als je een contract afsluit, lees dan wel wat daar in staat.

Dat is gelijk het bruggetje naar volgende week – lezen! Lees wat er staat. Verdiep je in de materie. Zoals in het Engels wordt gezegd: “care”.