Column per alinea
En wederom is het raak: ik moet volgens de planning een column afscheiden, maar ik heb echt geen flauw idee waarover. Laten we dus maar per alinea bekijken waar het schip strandt. Kijk, er zijn natuurlijk onderwerpen te over, maar de schrijver moet ze wel interessant vinden. En hij moet op de een of andere manier een nog niet al te veel platgetreden paadje vinden, anders wordt het een kopie van andere schrijfsels. Over die Gario-knul bijvoorbeeld is al zoveel geschreven, onzin en zin dat nog meer geschrijf een gevalletje overkill zou zijn.
Ik vind het in ieder geval een onuitstaanbare leipsijs. Voor mezelf hanteer ik een ietwat Hollandse norm, namelijk de twee-generatienorm. Daarmee bedoel ik dat er twee generaties voorbij gingen voordat we met de Duitsers weer goed door een deur konden. Het zootje ongeregeld dat ons daadwerkelijk had dwars gezeten en onderdrukt tijdens de oorlog was inmiddels dood of stokoud, en dan is het voor ons kaaskoppen gewoon basta met allerhande wraakgierig gezeik en ouwe koeien in sloten. We weten het nog maar besteden er geen aandacht aan in de praktijk van alledag.
Laten we nou eens aannemen dat slavernij nog een graadje erger was dan een wereldoorlog. Hoe je dat moet aantonen weet ik niet, maar goed, we nemen het gewoon aan. Daarom verlengen we verwerkingstijd van twee naar drie generaties. Daarna gaan de nazaten van de slachtoffers hun weg, als zelfbewuste wereldburgers die hun eigen plek bevechten. Net als wij dus. Ik heb bij deze dan wel een nieuwtje: Die derde generatie duurde tot 1940. Tot nu toe zijn er in 75 jaar dus nog drie generaties bijgekomen. En dat het dan, na zes generaties nog steeds zo'n allesoverheersend punt is, dat wil er bij ons, blanke Hollanders gewoon niet in. Ik geef als columnist gewoon door wat ik hoor, en dat is totaal onbegrip voor de door Gario gehanteerde standpunten. Iedereen denkt dat er wel iets meer achter moet zitten, want 150 jaar na dato kan dit niet echt meer een punt zijn.
Begrijp me niet verkeerd, ik persoonlijk vind dat sinterklaasgedoe echt helemaal niks, van mij mag het meteen worden afgeschaft, maar dan zeker niet om de redenen die door die illustere meneer worden uitgekraamd. Maar ja, als leraar heb ik op dit gebied wel het een en ander te verstouwen gehad. Heel veel leerlingen met een niet-Hollandse achtergrond gebruikten te pas en te onpas de kreten discriminatie en racisme. Als ze hun zin niet kregen kwam dat geheid langs als argument. Ik lachte ze altijd in hun gezicht uit. Gevraagd naar de achtergrond van mijn reactie vertelde ik ze dat ze drie en niet meer dan drie redenen hadden voor het gebruik van die non-argumenten. Ze waren te stom, te lui of te verwend om met echte argumenten de discussie aan te gaan. Maar ja, als een docent op den duur geen antwoord meer geeft en jij denkt als pubertje dan dat je de discussie hebt gewonnen... Ik verbaas me er wel vaak over dat die manier van redeneren na het volwassen worden vaak niet merkbaar is verbeterd. Er wordt allerwegen nog steeds geschreeuwd, onderbroken en boos gedaan. De oplossing is natuurlijk heel simpel. Als iemand zich aan dit soort gedoe heeft schuldig gemaakt wordt hij vijf jaar niet meer uitgenodigd. Door niemand, niet op de radio, niet op de tv. Klaar.
Wat hadden we verder nog? Voetbal? Kom zeg! Bertje Koenders die Frans opvolgt en pro-Gaza is. IS die in de buurt van Kobani terugtrekkende bewegingen maakt. Die paar honderd meiskes die door de Nigeriaanse regering worden terug gekocht van Boko Haram. Kijk, dat verdient goed, dat gaan wij van Boko nog een paar keer doen. Ebola loopt volledig uit de klauwen, de organisatie is nu eigenlijk niet meer goed te krijgen, dus zal er over een jaar, nadat de epidemie is uitgewoed wel een internationaal congres komen om een beter strijdplan op te zetten. Men staat wel in zijn hemd. Een duur hemd. Honderdduizend doden? Dat kan zomaar. Ik denk dat builenpest in de beschaafde wereld nog wel is te beheersen, maar ebola in een derdewereldland is een heel ander verhaal, dat blijkt nu wel.
En nog steeds heb ik geen idee waarover ik moet schrijven. Ik ben daarnet ook nog even naar de motorclub geweest, voor wat inspiratie, maar het was alleen maar gezellig gekeuvel, niks opzienbarends. Dus dan maar dat filmpje dat ik op Facebook zag. Een verkeersvliegtuig dat een landing inzette, maar waarbij het neuswiel weigerde. Dat kan een drama worden, want de neus van het vliegtuig schuift dan na de landing over de baan en dat veroorzaakt door de wrijving heel vaak brand. Een personeelslid van het vliegveld startte zijn pick-uptruck en ging voor de nog vliegende jet rijden. Hij ving het neuswiel haarzuiver op in zijn laadbak en reed samen met het vliegtuig langzaam uit. Ik denk niet dat de passagiers iets gemerkt zullen hebben. Een heldendaad was het zeker, want als hij verkeerd had gemikt, dan had hij zo'n dertig ton vliegtuig op het dak van zijn cabine gekregen, en dat overleeft hij zeker niet.
Een lintje voor die man astemblieft, en flink wat opslag.
