Fietsendiefstal: who cares!
De oorlog is nu echt begonnen! Op vijf mei is verdomme mijn derde fiets van dit jaar gestolen. Ik ben zelfs te boos om Duitsergrappen te maken. De eerste is voor het huis gejat, waarna ik mijn fiets niet meer onbeheerd liet zonder het driedubbel vast te binden met ingewikkelde sloten om alles wat verankerd zat om de grond. Nummer twee (Hema-slot) en nummer drie (één fucking keer dat extra kettingslot vergeten) zijn gejat op het station. Het houdt maar niet op. En waarom zou het ook: de politie doet er toch niets aan.
Er zijn in Leeuwarden hele wijken waar alle fietsen stuk voor stuk zijn vastgeketend aan tuinhekken. De buren halen zelfs hun kinderzitje en alle losse accessoires van hun fiets als ze thuiskomen, want alles wat los kan wordt steevast gejat. De tweedehands fietsen zijn bijna niet meer aan te slepen. Dat zouden toch flinke signalen voor de politie moeten zijn, maar na twee aangiftes houd ik het voor gezien: naast de enorme zinloosheid weet ik niet eens meer hoe mijn laatste fiets eruit zag. Voor hetzelfde geld was het niet eens gejat, maar kan ik het niet meer vinden na al die wisselingen.
De manier waarop fietsen worden gejat is ook steeds brutaler. Niemand kijkt ook maar even op als iemand met een ijzerschaar een fietsslot doorknipt. We denken altijd dat het een vriendelijke vader is die de fiets van zijn dochter ophaalt, omdat zij het sleuteltje weer kwijt is. Zelfs als er meerdere fietsen in een auto met een enorme laadbak worden gelegd, is er niemand die het verdacht vindt. Of beter gezegd: het kan blijkbaar niemand iets schelen. Fietsendiefstal is doodnormaal, terwijl iedereen staat te piepen als een handtasje wordt gejat dat nog geen twintig euro heeft gekost.
Waarom zou ik nog de moeite nemen om weer een tweedehands fiets te kopen? Het is veel goedkoper om er zelf een te jatten. Niemand die ervan opkijkt. Niemand die de fiets herkent. Een gestolen fiets vind je immers nooit meer terug, want de eigenaar heeft het per direct opgegeven en kijkt er niet meer naar om. Je kan nog makkelijker een fiets jatten dan een tandenstoker uit een supermarkt. Er is werkelijk niemand die daar om geeft.
En dat terwijl de fiets voor veel mensen een belangrijk, zo niet essentieel, vervoermiddel is. Het is verdorie geen wegwerpding waar je er nog tien van in de schuur hebt staan. Nou ja, behalve voor de dief dan. Trouwens, ik wens de nieuwe eigenaar sterkte met mijn fiets, want de vierde en vijfde versnelling zijn naar de klote en het voorlicht werkt niet. Maar hé: dat is niet meer mijn probleem. Morgen op mijn werk komen, dát is mijn probleem. Klotedieven.
