Meestergummetje

columnicon harry64In de rubriek Plat Haags nemen Driek Oplopers, Luc van Lier, Petertjeprik en harry64 het Nederlandse politieke en maatschappelijke landschap onder de loep. Vandaag over woorden die eens waren.

Ik las een stukje van kelega Drulovic en dacht daar heb je weer zo'n extreem linkse gummetjesneuroot hoor. Maar na wat nadenken erover en het laten wegebben van de tsunami aan verontwaardiging in mijn onderbuik begon ik toch een beetje het voordeel te zien van het censureren van woorden die niet bevallen of niet goed uitkomen.

Zo zou ik de woorden fijnstof, uitstoot, milieu, windmolenpark, normering, eco, regenboog, fiets, en groen laten verdwijnen als de pool voor de zon. Met als resultaat dat GroenLinks fors sprakeloos zou zijn. Letterlijk en figuurlijk. Dat scheelt dan ook weer nieuwe onzinnige woorden als fietskoning en onzin als groene-regenboog-fietspaden dwars door steden.

Verrek! Dat is handig. Wat kan ik nog meer elimineren? Eens kijken, racist, fascist, fascisme, nazi, discriminatie, gelijkheid, tolerantie, asiel, nivelleren, kans. Doei!

Whoeps! PvdA, SP, GroenLinks? Nooit van gehoord, wat is dat?

Tering, sterk spul zeg dat gummetje. Maar wacht, nu ik toch bezig ben. God, religie, geloof, normen, waarden, hoeksteen, samenleving, EU, Europa, VN, lastenverzwaring, jihad, Allah, Mohammed, neger, slaven, ambassadeur... Yes! Dit gaat als een trein. Met een luid ruftend geluid verschrompelen de ChristenUnie, SGP, CDA, VVD en D66 tot niets.

Daar dan. Wie niet lezen wil wat ik wil, die moet maar voelen. Ik en mijn magische gum ben de heer en meester van het woord. Ik en ik alleen, beslis als een verstandige ongeletterde simpele ziel over het voortbestaan en hoe dat eruit zal zien. Ik word de stichter van Utopia, de brenger van verlichting en vrede. Al wat ik afkeur gum ik driftig uit. Eenvoud en simplisme zal helderheid creëren en rust brengen.

!---!---!---!---!---!---!---!---!---!---!---!---!---!---!---!---!---!---!---!---!

Een repeterende censurerende toon dringt zich verstorend en vernietigend op. De prille inspiratie die ik nodig heb om tot een ware machtswellusteling uit te groeien verdwijnt nog sneller dan een foute Angolese diplomaat in een Jaguar. Ik wil de eentonige herhalende dodelijke muzieknoot negeren. Die is daar echter veel te dominant en overweldigend voor. Het groeit tot een schril dissonant hels inferno en het wordt zwart voor mijn ogen. Het licht is gedoofd. In paniek trek ik ze wijd open in de hoop weer licht waar te nemen...

Dat werkt, een vage rode gloed wordt langzaam aan sterker. Verward probeer ik de vage contouren te herkennen, oriënteren, dat moet ik en snel ook. Rood? Wat is dat rode? Vuur? Lava? Wat is er aan de hand? Welke ramp heeft mijn triomf gesaboteerd, heeft zich zo ongemerkt en razend snel voltrokken?

Langzaam verscherpt het beeld en herken ik de rode cijfers van de wekkerradio die monotoon piept. Om twee over zeven maakte het vervloekte apparaat een einde aan mijn perfecte heerschappij over het geschreven woord.