Over magere kutwijven en zwarte longen
Het blijven onderwerpen voor stevig debat. Obesitas. Roken. Overmatig alcoholgebruik. Er is geen enkel argument aan te voeren om deze zaken aan te moedigen, maar iedere poging om ze terug te dringen, gaat toch weer gepaard met heel wat bezwaren. Meestal niet de meest briljante argumenten.
Rokers zijn daarin toch wel het ergste. Rokers leveren kapitalen aan accijns op. Dat meeroken is nooit bewezen en die niet-rokers moeten niet zeiken. Rokers leven korter, dus leggen ze geen hoge last op de ziektekosten. Rokende opa's die honderd jaar oud zijn geworden!
Kijk! Hier heb je de eerste contradictie al te pakken. Opa leefde verdomme véél te lang en heeft bovendien grotendeels in een tijd gerookt waarin tabak amper accijns opbracht! Die ouwe lul heeft vijfendertig jaar AOW ontvangen en pensioenfondsen leeggetrokken! Waarschijnlijk heeft hij nog twintig jaar voor een kapitaal aan belastinggeld in een bejaardenhuis gelogeerd, waar hij verpleegsters met zijn ogen uitkleedde en met zijn grijpgrage handjes lastig viel! Opa heeft heel wat gezonde bejaarden overleefd, die aanzienlijk minder belastinggeld hebben gekost.
Oké. Ook geen beste argumenten. Maar ik zie die ouwe viespeuk zo voor me.
Hetzelfde geldt voor drinkers. Er zijn altijd meer argumenten om door te drinken dan om te stoppen. Een volwassen kerel kan toch zelf wel zijn grenzen bepalen? Of ze zijn nog hartstikke jong en hebben juist daarom het recht om – kotsend en onderweg naar een delirium – van het leven te genieten. En een beetje ontspannen lukt gewoon veel beter met een borrel. Slapen is zonder wijntje tegenwoordig onmogelijk!
Met dikkerdjes ligt het iets genuanceerder. Moddervet, met diabetes en een vet hart, is het onderhand wel duidelijk dat het niet best met je gaat. Dan weet je dat iedere literfles cola een stap dichter naar de dood betekent. Voordat het zover is, is daar echter ook een weg van smoesjes aan voorafgegaan. Mensen worden niet moddervet, met diabetes en een vet hart geboren. Heel wat dikke papzakken hebben eerst jarenlang volgehouden dat zij bijzonder gezellig en die magere kutwijven gewoon stikjaloers waren.
De rode draad blijven die kutsmoezen. Iedere verslaafde schiet in de stress als ook maar de suggestie wordt gewekt dat hij of zij beter kan stoppen. Antirookbeleid en andere maatregelen worden meestal met prima argumenten ondersteund, maar worden toch allemaal als persoonlijke aanvallen opgevat. Als bemoeienis! Betutteling!
Twee longartsen hebben nu de website Tabaknee opgezet en hebben een compleet nieuwe strategie gekozen. Zij noemen eerder terloops de harde cijfers, maar openen vooral de aanval op de tabaksindustrie en de tabakslobby. Bedrijven, organisaties, lobbyisten, beleidspersonen en politici worden bij naam en toenaam genoemd en de acties van de fabrikanten worden onmiskenbaar weergegeven.
Dit is dus géén aanval op de verslaafde roker zelf. Een longarts kan dit ook nooit uit eigenbelang doen. Ze wijzen enkel op de wijze waarop geldzucht en manipulatie worden gebruikt om een ongezonde levensstijl in stand te houden. Het is niet veel anders dan de kritiek op de immorele werkwijze van banken in de laatste decennia. Maar dat houdt de verstokte roker niet tegen om opnieuw het hele arsenaal aan bekende smoezen uit de kast te rukken!
Beste roker. Lieve alcoholist. Gezellige vetklep van me. Mensen zijn bang dat je bij je volgende hoestbui bloed gaat spugen. Je ouders zijn bang dat je lever het loodje gaat leggen. Kinderen vrezen dat ze hun moddervette moeders straks dood in die luie stoel vinden, met een halve Big Mac nog in de dikke worstvingertjes. Niemand valt je aan! Ze zijn ongerust!
Dat niet rokende, alcoholvrije, slanke kutwijf, overleeft het doorgaans verder wel. Zij voelt zich zelden aangevallen door campagnes of verhoogde accijnzen. Kritiek van moddervette wijven legt ze moeiteloos naast zich neer.
Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar trudynielsen1967@yahoo.com. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.
Eindredactie FOK!columns
