Welke muziek móet ik hebben gehoord?

Days-of-wild is een paar weken afwezig. Zonnetje40 publiceert daarom op woensdagochtend een columnreeks over boeken/muziek/gerechten/films die je moet hebben gelezen/beluisterd/geproefd/gezien. Deze week deel 4 uit deze miniserie.

Zie voor de vorige columns:

http://frontpage.fok.nl/column/566847/1/1/50/welk-boek-moet-ik-hebben-gelezen.html

http://frontpage.fok.nl/column/567885/1/1/50/welke-film-moet-ik-hebben-gezien.html

http://frontpage.fok.nl/column/568885/1/1/50/welk-gerecht-moet-ik-hebben-geproefd.html

Mijn ouders hadden een totaal verschillende muzieksmaak op enkele overeenkomsten na. Mijn moeder speelde piano, orgel en blokfluit, mijn vader speelde gitaar. Pa luisterde vooral naar Herman van Veen, Harry Sacksioni, The Beatles en The Dire Straits terwijl ma het liefst naar Bach, Chopin, Rachmaninov en Brahms luisterde. Zo kreeg ik wel van alles mee. En leerde veel muzieksoorten waarderen. De waardering voor klassieke muziek is altijd gebleven. Tien jaar lang zat ik op pianoles en leerde veel van die klassiekers spelen die je nu nog tegenkomt op ‘verzamel-cd’s van alle bekende werken van klassieke componisten.’

Vooral in mijn tienerjaren luisterde ik veel naar popmuziek. Mijn agenda stond vol met plaatjes van Spandau Ballet, a-ha, Frank Boeijen, Kayak, TalkTalk, Tina Turner en nog veel andere artiesten. Op school zongen we in de pauze op het plein de bekendste hits en op zaterdag luisterde ik trouw naar Los-Vast met Jan Rietman.

In mijn twintiger jaren bleef ik de klassieke muziek trouw, de popmuziek ging eigenlijk mee met de tijd. Bands van vroeger draaide ik nog weleens, maar inmiddels had ik ook Marco Borsato, Phil Collins en wat eendagsvliegen aan mijn verzameling toegevoegd. Ook al draaide ik bepaalde muziek niet of nauwelijks meer, ik heb het nooit weggedaan. Er zaten toch bepaalde herinneringen aan en ach, het stond niemand in de weg. Doordat ik in mijn twintiger jaren mijn drie kinderen kreeg, werd muziek voor mij iets meer naar de achtergrond geschoven. Er was al herrie genoeg in huis! Bovendien luisterden mijn kinderen ook heel graag naar muziek en stonden er vaak cd’s op met kinderliedjes.

Wel kwam ik in die jaren in aanraking met jazz. Dit kwam doordat mijn jongste broer naar het conservatorium ging om daar lichte muziek te studeren. Als hij kwam logeren dan haalde ik al mijn muziektekorten weer in. Hij had altijd zijn gitaar bij zich en we speelden en zongen wat af. Ook al had ik tien jaar pianoles gehad, ik kon alleen maar van noten spelen. Hij leerde me akkoorden en daardoor kreeg ik veel meer inzicht in hoe muziek nou eigenlijk in mekaar steekt. Ik ging zelf liedjes uitzoeken en kreeg weer lol in het pianospelen hierdoor. Ademloos luisterde ik naar de cd’s die hij meebracht. Zo leerde ik Pat Metheny kennen. Brad Mehldau. Charlie Haden. Fantastische muziek, waar ik nog steeds heel veel en graag naar luister. Het duo en tevens echtpaar Tuck en Patti Anderson. Ge-wel-dig. Pat Metheny is wel moeilijk te categoriseren, want er spelen diverse invloeden door in zijn muziek: jazz, maar ook fusion en folk. Maar ik raad iedereen aan om te googelen op  Pat Metheny Group en er gaat een wereld voor je open!

Ik bleef ondertussen ook trouw aan de klassieke muziek. Beethoven en Mozart zijn wat minder aan mij besteed, maar ik houd erg van de  zware, melancholieke muziek. Ondertussen werden mijn kinderen groter en ik leerde ook hún muziek kennen. Mijn oudste zoon ging op drumles en luisterde naar bands als Within Temptation, Nightwish en Epica. Muziek die ik ook erg wist te waarderen in die periode. Nu luister ik er eigenlijk nooit meer naar, maar nu ik dit opschrijf, heb ik toch zin om het weer eens te draaien. Ook mijn jongste zoon interesseerde zich voor deze muziek.

De kinderen werden groter, ik werd ouder en mijn jongste zoon kwam met John Mayer thuis. Hij leerde zichzelf verschillende nummers spelen en mijn dochter en ik zongen graag mee.

Toen ik mijn huidige man leerde kennen, bleek al snel dat we allebei veel met muziek hebben. Hij heeft vroeger radioprogramma's gemaakt en bezit ook honderden cd’s, net als ik. We hebben elkaar veel laten horen. Hoe heerlijk is het, om lekker tegen elkaar aan op de bank naar ‘jouw’ muziek te luisteren samen en te zien dat hij er net zo van geniet als jij. Dat is een groot goed. Natuurlijk vinden we niet alles allebei mooi. Zo heb ik echt niets met opera’s, terwijl hij daar juist weer wel van houdt. Ook houdt hij van Mahler, maar dat is mij net iets te veel van het goede, ik ben meer van de melancholie en wat minder van het bombastische geweld.

Van kinds af aan heb ik in koren gezongen. Tot mijn veertigste waren dat christelijke koren, maar sinds vier jaar zit ik op een a-capellakoor, een popkoor. In het gunstigste geval zijn er zestien leden en we zingen vier- tot zesstemmig. Het geeft een enorme kick als je met elkaar een nieuw nummer gaat instuderen. Eerst de sopranen apart, dan de alten, dan de tenoren en tenslotte de bassen. De eerste keer dat we zo’n nummer dan met z’n allen zingen, is ondanks de zaken die nog ernstig moeten worden bijgeschaafd een ware kick. Dan sta ik met kippenvel op mijn armen.

Ik vergeet vast een heleboel namen van artiesten waar ik in de loop der jaren van heb genoten. En ja hoor, meteen komen er wat namen bij me boven. Trijntje Oosterhuis, Caro Emerald, maar ook Kyteman met zijn prachtige nummer ‘Sorry.’

Mijn man en ik zijn in 2009 getrouwd. Als bedankje hebben we toen alle gasten een cd gegeven met muziek die we zelf hadden uitgekozen. Muziek, die op een of andere manier veel voor ons betekent. Op het hoesje stond een afbeelding van ons met een bedanktekst voor de gasten. Het leuke is, dat ik van diverse mensen als feedback heb gekregen, dat ze de muziek prachtig vonden en zelfs op zoek zijn gegaan naar meer muziek van de muzikanten die op onze cd staan. We liepen onder de klanken van Pat Metheny het stadhuis binnen. Dat zal ik nooit vergeten.

Muziek. Ik kan niet zonder. Wat heb ik toch een medelijden met mensen die niet of niet meer kunnen horen. Muziek geeft kleur aan mijn bestaan.

Ik kan niet alles noemen, maar er is nog veel meer. Maar ik ben ook erg benieuwd naar de muzieksmaak van mijn lezers. Welke muziek móet ik hebben gehoord? En waarom? Wat betekent deze muziek voor jou en welke invloed heeft het op jou gehad? Net als alle vorige weken lees ik weer graag jullie reacties.

En nu ga ik nog even struinen op YouTube… Er zijn bepaalde nummers die ik nog even móet horen voor ik ga slapen…