Douchen in je onderbroek
In de tijd dat ik op de lagere school -en later op de middelbare school- zat, was het douchen na het sporten geen issue. Het was een vast onderdeel van het sporten. Eerst de lichamelijke inspanning en dan het verworven zweet er afspoelen in een gezamenlijke doucheruimte. Gewoon met de billen en borstjes bloot, welteverstaan. Geen punt, want uiteraard werden de jongens en de meisjes vanaf een jaar of acht wel strikt gescheiden. Niemand stelde het douchen ter discussie. De enige discussie die je met de leraar/trainer voerde, was die over de temperatuur van het water. Een uitzondering werd alleen gemaakt als je een ondertekende verklaring van je ouders meebracht omdat je bv. een wildgroei aan wratten onder je voeten had gekweekt.
Tegenwoordig is het echter wel een issue. Veel jongeren douchen namelijk helemaal niet meer na het sporten en degenen die dat nog wel doen, doen dat meestal in een onderbroek of bikini. Het verbaasde mij. Even dacht ik nog -naïef- dat het te maken had met ondermaatse hygiënische toestanden in de doucheruimtes. Daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Maar dat is niet (alleen) het geval. De ware reden is namelijk dat hedendaagse jongeren zich bloot niet meer senang voelen naast hun seksegenoten. Ze worden daar nogal zenuwachtig van. En dus mijden ze de douches of in ieder geval hun naaktheid. Waar komt dat vandaan? Is onze jeugd in de loop der jaren echt zo verpreutst? Of is de onderbroek zo’n bijzonder mode-item geworden, dat jongeren hun hele imago aan die broek ontlenen? Of zou het komen door de invloed van de toename aan allochtone sporters, die bloot moeilijker kunnen verenigen met hun principes?
Het zal allemaal wel voor een deel meespelen. Maar persoonlijk ervaar ik de huidige jeugd niet als preuts. Ze praten over het algemeen eerlijker, vrijer en openlijker over hun lichaam en over seks dan in mijn tijd gebruikelijk was. Ook heb ik niet de indruk dat jongeren er meer moeite mee hebben om zichzelf bloot te geven, als ik afga op wat ik aan dialogen voorbij zie komen via Twitter, Hyves en Facebook. Jongeren delen graag en veel met elkaar. Maar dus blijkbaar niet de openbare doucheruimte. En zeker niet hun blote lijf. Dan worden ze opeens onzeker en verlegen.
Ik denk niet dat dat zozeer alleen met de jeugd te maken heeft, maar wel met de’ moderne’ heersende opvattingen rond ‘bloot’. In de jaren 80/90 stond bloot vooral voor vrijheid en puurheid. Tegenwoordig lijkt ‘bloot’ onlosmakelijk verbonden te zijn met seksualiteit, de media laat geen kans onbenut om ons dagelijks dat beeld op te dringen. Zeker in programma’s bedoeld voor jongeren. Maar ook met gevaar; bloot ben je kwetsbaar, pas maar op. Zelfs jonge kinderen ervaren dit. Vaders mogen niet meer mee in het kleedhok van hun 4-jarige dochter bij de zwemles. Ouders vragen zich oprecht af of het wel verantwoord is om hun baby met blote billetjes op het strand te laten rondkruipen. En daarnaast moet je in deze tijd ook nog eens minutieus de juiste ‘blootmode’ volgen. Is het je na veel pijn en moeite eindelijk eens gelukt om het begeerde maatje 34 en the Brazilian looks te kweken, blijken je schaamlippen weer niet in de juiste verhouding te zijn. Er is aan elk lijf wel iets wat ‘niet deugt’ volgens de heersende normen. En afwijken van de norm….daar zijn juist jongeren zo gevoelig voor.
Gewoon bloot is dus niet meer zo gewoon. En dus wordt er gedoucht in onderbroek of bikini. Probleem opgelost. Maar wat ik me dan afvraag; heeft de seksualisering van de maatschappij ons nu eigenlijk bevrijding gebracht of juist het tegenovergestelde; gebondenheid?
