Ik ben GÉÉN antisemiet!

Als één of ander belangrijk nieuwsfeit uit Israël en bij mijn ouders eten op dezelfde dag vallen, wil het nog weleens gebeuren dat ik het met mijn lieve moeder over Israël heb. Ja, de Palestijnen zijn geen lieverdjes vaak, concluderen we dan, maar de manier waarop hun land stukje bij beetje door de Israëliërs wordt afgepakt is ook verre van netjes. En die muur kan natuurlijk niet. “Maar joden: dat blijft het heilige volk hè”, zegt ze dan. Uitverkoren door God, Zijn kudde. Toch dienen ze zich liefst wel vóór hun dood tot Jezus te bekeren, want anders – u kent de consequenties.

En we gaan tegenwoordig dan ook met heilig respect om met joden. Over moslims kun je inmiddels zeggen wat je wilt want 'het gaat niet om de ménsen, maar het geloof', bij joden moet je er zelfs met een daadwerkelijke intellectueel bedoelde discussie over de aspecten van het geloof, voor opletten niet het label 'antisemiet' te krijgen, zonder dat je daar op welke manier ook om vraagt. Jodenhaat is vanzelfsprekend iets eeuwenouds, dat leert tegenwoordig zelfs een LBO-zwakstroom-leerling nog, en ook de beelden van de kampen, gaskamers, getallen, namen, alles zit er stévig ingeprint. Zo'n beetje een derde van het geschiedenisonderwijs gaat erover.

Dit. Nooit. Weer. Vanzelfsprekend opnieuw, dat moet je immers blijven bevestigen. Nee, ik haat geen Israëliërs, en nee, ik haat geen joden. Ik neem de 'Doug Stanhope'-houding aan: ik heb geen uitgesproken mening over een volk, zeker geen 'haat', tot ik er een wetenschappelijk verantwoord proefaantal heb ontmoet in gesprekken van meer dan drie woorden bij een kassa of in een disco. Tot nu toe is het aantal Israëliërs die ik heb gesproken nul en het aantal mensen waarvan ik weet dat ze van joodse komaf zijn, zijn op de vingers van een hand te tellen. Die waren allemaal reuze aardig.

Maar doet de Israëlische regering stupide, onwettige en/of onmenselijke dingen, dan moet je dat kunnen zeggen. Nee, het beleid van Netanyahu kritiseren is niet hetzelfde als álle vijftien miljoen joden wereldwijd opnieuw de gaskamers in wensen. Tegenwoordig is een openlijke politieke discussie over het uitzetten van (criminele/illegale/ongewenste) Marokkanen, het opsluiten in (heropvoedings- of werk)kampen, het geforceerd verhuizen naar nieuwe wijken/ghetto's, helemaal bon ton. Ontelbaar veel mensen heb ik het in mijn gezicht horen zeggen in de afgelopen jaren: liever vandaag dan morgen beginnen met kampen en uitzetting.

Maar joden, wees niet bang: de hedendaagse Nederlander heeft niets tegen jullie in het bijzonder. Blank lijkt immers het nieuwe motto te zijn. Germanen, joden, IJslanders, uit het slijk getrokken Batavieren, iedereen mag meedoen... behalve die statistisch uitkeringstrekkende, criminele en volslagen van het pad geraakte Marokkanen, o, o, wat zijn die toch erg. Ook hier de Stanhope-approach: alle, werkelijk álle Marokkanen die ik tot nu toe heb gespróken, waren en zijn prima te waarderen gezelschap. Ja, vaak zijn ze moslim of luisteren ze andere muziek – gut, als dát een persoon al belet om contact te leggen en daarmee zwijgzaam een hele cultuur te objectiveren, lijkt het vooraf al nutteloos om de twee in contact te brengen.

Net als bij de Polen die mij een zeer memorabele vakantie hebben gegeven, heb ik óók al niks tegen Marokkanen. Wel tegen straatschoffies en veelplegers, die voor mijn part (volstrekt onnodig om hier een M in het paspoort voor te drukken) knetterhard aangepakt mogen worden, met extortionele boetes voor de hele fam, exponentieel oplopende celstraffen en stukje bij beetje intrekken van eventuele overheidssubsidies indien de situatie verergert. Daartegenover een góed reïntegratieproject, en uitkeringen aan mensen die prima kunnen werken, alleen geven op basis van een normaal arbeidscontract met minimumloon. Bankzitten? Geef ze een schep en laat ze kanalen graven, snelwegen aanleggen, dijken ophogen, duinen repareren. De thirties zijn immers hip als nooit tevoren. Maar knuppel in de nek of kogel in de knieën, naar Westerbork en dan hupsakee weg ermee, waar ze ook verdwijnen? Nooit. Dat is op misdadige wijze je problemen ontwijken. Zoals Heertje in het eerder gelinkte filmpje zegt: Nederland ís Nederland.

Of je er nou 500,000 Koreanen, Marokkanen, Polen of Surinamers bij flikkert, Nederland zal er altijd uitzien als Nederland. Terugverlangen naar de lelieblanke fifties is niet alleen ridicuul, maar misdadig alleen als gedachte al. Ik pas voor apartheid als antwoord op de multiculturele samenleving, maar ik dwaal af. De joden. Het punt is: het is bijzonder vervelend dat de Holocaust nog altijd aangehaald wordt als beschuldiging, bij welk argument ook. Denk aan Ajax en de supporters, 'joduuuh', wordt er vanaf de tribunes gejoeld. Dat mag niet, wordt er dan geklaagd, rechtszaken vermeden met verboden of aangegaan en verloren. Dit terwijl de Duitsers die in 1933 oud genoeg waren om op Hitler te kunnen stemmen, inmiddels 96 jaar of ouder zijn. Oud, bibberig, dement. Bij elk verwijt waarin de Holocaust als argument wordt gebruikt, valt dus eenvoudig 'gerontofobie' op 'antisemitisme' terug te kaatsen.

Het begint Kafkaësk ridicule trekjes te krijgen voor een voetbalclub van dé stad waar in de Lage Landen -wellicht op Antwerpen na- vanouds altijd de grootste en hechtste samenleving van joden leefde, tot de [red.: SMERIGE BAH BAH] Duitsers er grondig een eind aan maakten. Frappant is ook het verhaal van het ChristenUnie-Kamerlid, dat aanvankelijk voor een verbod wilde stemmen maar van gedachten veranderde toen ze bij een rabbi was geweest en het uitgelegd had gekregen. Indien men in het voorzichtig beginnen van het radicaal uitroeien van moslims, tegen een joods zeer been schopt, moet dat immers koste wat kost tegengehouden worden.

Niet dat ik voor een verbod op 'halal' of 'kosher' slachten ben, zeker niet, maar dat is vooral omdat ik weet hoe het er veelal in 'niet-halal'-slachthuizen aan toe gaat. Die beesten zijn verre van beter af dan een slagaderlijke bloeding, buiten bewustzijn in een tel en dood in een paar seconden. Wij knallen metalen staven door de hersenen en hangen ze vaak nog levend al aan de vleeshaak om opengesneden te worden. Eet ik daarom minder vlees? Welnee. Het argument is in mijn ogen dus alleen non-valide; wij slachten (niet altijd, maar vaak) minstens even dieronvriendelijk.

Opnieuw terug naar de joden, die ook vervelend vaak op één lijn gesteld worden met Israël. Zullen de moslims in Israël leuk vinden. Ik had en heb behoorlijk veel kritiek op Israël, zoals ik die ook kan uiten over elk substantieel Westers land waar ik enigszins de politiek en geschiedenis van heb bestudeerd en volg. In Italië regeert een media-maffia-imperium, in Frankrijk maakt de presidentsvrouwe mooie liedjes, in Israël voert men oorlog waarbij een dozijn doden vallen aan 'onze' kant, waar ook nog een aantal door gefaalde heli's en eigen vuur werd veroorzaakt, en bijna tweeduizend doden aan de andere kant.

Inclusief VN-ziekenhuizen, -scholen, ambassades, van alles, overal onafhankelijke burgerdoden en soldaten die er iets van zeiden uit het leger geschopt. Ik ontwaarde in de back-ups van mijn pc vorige week de audio-opnames van interviews met zulke militairen, die allemaal onafhankelijk in gruwelijk en o zo koel verteld detail uit de doeken doen hoe smerig men te werk gaat, schiet op alles wat beweegt en groter is dan een kip, huizen eerst platgooit en dan doorzoekt – misselijk, en tevens misselijk hoe het onderzoek ernaar wordt weggemoffeld in de archieven zonder noemenswaardige aandacht van wie ook.

En die muur – dat stadium van menselijke evolutie hadden we toch wel zo'n beetje afgesloten in 1989, had ik gehoopt, en is mij verteld, daar het mijn geboortejaar was en je verdomd weinig politiek kunt volgen vanuit de baarmoeder. Maar een múúr, kom op. Ja, het werkt prima, maar nee, het is niet menselijk en bovendien staat die muur niet op Israëlisch, maar Palestijns grondgebied, vaak hele lappen en dorpen Palestina in Israël opslurpend. Dat is niet fair. Ik wed dat we als we de Rijdende Rechter eropaf zouden sturen, we een gegarandeerd leuke uitzending tegemoet kunnen zien, waar de Israëli's helaas gesommeerd zullen worden de muur af te breken en op de landsgrenzen van 1967 op te bouwen, of anders een dwangsom te betalen van -laten we zeggen- ten minste 250 euro per week.

Keiharde grappen mag je maken, gruwelijk racistisch en vooringenomen mag je je uiten over werkelijk elke bevolkingsgroep in de wereld, behalve joden. Wegens die ellendige Holocaust waar inderdaad vijf tot zes miljoen onschuldigen in kampen en elders zijn gestorven. Vreselijk, VANZELFSPREKEND, maar hoor je de Duitsers ooit klagen over de vijf miljoen moorden en een veelvoud aan verkrachtingen op en van Duitse staatsburgers ná 1945, bij de gedwongen ontvolking van historisch millennia oud Duitstalig gebied? Nee. Inderdaad niet.

Een Duitser neerzetten als bratwurst etende, kuilen gravende, fietsen stelende, humorloze autoritaire burocraat met een voorliefde voor rassenzuivering is nog altijd geen probleem. Vul ik dezelfde achteloos opborrelende stereotyperingen over joden in, dan heb ik direct heibel met diverse hijgende watchdogs. De enigen die hiervan ontheven zijn (al is dat ook min of meer; zelfs Heertje heeft wel eens problemen gekregen) zijn joden zelf, die grappen, opmerkingen en vooroordelen mogen uiten tot ze erbij neervallen.

Terwijl het cursorisch onderwijs aangaande de Holocaust beter en diepgaander is dan ooit tevoren, iedereen tot de nek volgepompt is met schuldbesef en een ware database aan namen, plaatsen en data, de allerlaatste kampbeulen in zichzelf murmelend wegrotten in verzorgingshuizen en gevangenissen, wordt 'JE HAAT JODEN! VIEZE ANTISEMIET! HOLOCAUST! ANNE FRANK! DIT NOOIT WEER!' bijzonder irritant vaak te berde gebracht. Terwijl Godwin je direct een discussie doet verliezen, lijkt een vergelijking met WO2 zelfs bij idioterie over een omvallende dode boom in Amsterdam, haast verplicht. Het lijkt me tijd, dat we definitief stoppen kritiek op de zittende Israëlische regering te verwarren met het ambiëren van het systematisch uitroeien van alle leden van Gods Volk.

Laten we, zolang iemand de woorden “laten we de Wannsee- en Neurenbergwetten weer eens afstoffen” niet letterlijk in de mond neemt, in discussies voortaan die koppeling tussen normale kritiek en de [red.: VOLSTREKT ABJECTE] Endlösung voor eens en voor altijd op de trein naar Polen zetten, de verbrandingsoven induwen of anderszins ten grave dragen. Misschien is er dan eindelijk plek voor een normále discussie.

Doug Stanhope - "Fuck the Jews" (Album 'No Refunds', 2009)