Referendum:_[JA]_/_[NEE]

Sail on, sail on
O mighty Ship of State!
To the shores of need
Past the reefs of greed
Through the squalls of hate
Sail on, sail on, sail on...

Nederland en directe democratie: we hebben het er nooit zo op gehad. Terwijl het in vele landen van IJsland tot Zwitserland gebruikelijk is om belangrijke keuzes aangaande EU, Euro, grondwetswijzigingen e.d. aan het volk voor te leggen, en zelfs de dictatoriale mediacratie Italië haar burgers drie vragen voorlegt, zijn de resultaten van ons enige en waarschijnlijk laatste landelijke referendum zes jaar geleden door de plee gespoeld door Balkenende en Verhagen.

Aan de ene kant weten we waar ook ter wereld de loftrompet te steken over ons Verlichte, tolerante en ó zo democratische landje, met doorgaans een flair van misplaatste arrogantie waar elke buitenlander direct misselijk van zou mogen worden. Nee, we móeten wel bloedgroep D hebben, met al die wiet, Hugenoten, homohuwelijken en Pillen van Drion. Anderzijds schuwen we elke vorm van directe democratie, en hebben we zelfs het gemeentelijke burgemeestersreferendum in de kelders van het gemeentehuis van Utrecht opgesloten, gemutileerd, verkracht, vermoord, verbrand en uitgestrooid vanaf de Domtoren, door de bevolking een keuze tussen twee (2!!) PvdA'ers (2 PvdA'ers?!!), waarvan er één dolgraag wilde (de corrupte, lamlendig censurerende Aleid) en één duidelijk aangaf niet echt zin in het burgemeesterschap te hebben.

Er kwam een miserabele 9 procent opdraven, wat later misbruikt zou worden door de landelijke politiek, door het niet invoeren van burgemeestersreferenda af te schuiven op vermeende desinteresse van de burger. Een buitenproportioneel deel van die 9 procent, één op zes, stemde blanco. Heel Utrecht schreeuwde farce, moord en brand, vele verkiezingsposters waren volgekalkt met “LOOD – OUD IJZER”, “CITROENIJS – CITROENIJS”, “WC – EEND”. Het leefde wel degelijk. Nadat Leefbaar Utrecht en Henk Westbroek, achteraf bezien ongetwijfeld een veel betere burgemeester dan Wolfsen, door de gemeenteraad genaaid werden waar ze bij stonden, was er eigenlijk al geen reële keuze meer. En nu zit Utrecht, zonder dat haar ooit een echte keuze is gegeven, alweer bijna vier jaar met de corrumperende zak hooi die Aleid Wolfsen liet zien te zijn.

Enkele jaren eerder mocht Utrecht ook al kiezen in een referendum, ditmaal om de ontwikkeling van de betonnen blokkendoos die Hoog-Catherijne is. Ze konden kiezen tussen PLAN A (meer groen) en PLAN 1 (meer beton). Overweldigend werd gekozen voor meer groen: het afbreken van bestaande gebouwen, de Catherijnesingel vol met water in plaats van snelweg, overal frisse parken en ondergrondse parkeergarages – het mocht vanzelfsprekend opnieuw niet baten. De gemeente heeft praktisch het hele gebied aan grootgrondbezitter Corio verkocht in de jaren zestig, en heeft sindsdien geen drol meer te vertellen, behalve als alle voorgestelde vernieuwingen uit eigen zak betaald worden, en zelfs dan gaat winkel-, woon- en kantoorruimte áltijd voor leefkwaliteit. Achteraf opnieuw een wassen neus-referendum.

Terug naar Nederland als geheel. Een argument tégen directe democratie is altijd de onkunde en manipuleerbaarheid van het klootjesvolk. De helft van ons heeft een IQ onder de 100, gaat het argument, zit de hele dag op de camping SBS te kijken met Schultenbräu en Jan Smit te luisteren, en kan daarom kwesties van levensbelang niet van waardevol inhoudelijk commentaar voorzien. Eerste vraag: wat is er gebeurd met gelijke monniken, gelijke kappen? Tweede: waarom achten de regeringen van elk Scandinavisch land, van Zwitserland en zelfs Italië hún klootjesvolk wel competent genoeg, terwijl in die landen het onderwijs niet beduidend beter, soms zelfs slechter is?

De onwil om naar de bevolking te luisteren zit diep ver(k)ankerd in onze uit de klei getrokken poldercultuur, evenals het elitaire (vanuit linkse én rechtse kringen!) neerkijken op de te besturen sukkels, het aannemen, doodzwijgen en instandhouden van steekpenningen (Nederland weigert Polen hulp bij Philips-corruptie), het constante infantiliseren van de bevolking door media en politiek, de minachting voor en volstrekte afwezigheid van een op zichzelf staande, onafhankelijke culturele en intellectuele elite die méér te zeggen heeft dan Linda de Snol, Beaubeau, Thijs, Matthijs, Jeroen, Prem en Twan.

Beide de grootste demonstratie ooit (tegen kruisraketten, 1982) en de bijna vier miljoen handtekeningen die in 1985 werden ingeleverd, konden Lubbers al niet bewegen zijn binnenvettende CDA-regenten te overtuigen van het gelijk van die miljoenen Nederlanders; er werd besloten tot 'voorwaardelijke plaatsing', zoals nu 'testtoestellen' van de Bernhard->Lockheed->F16->JSF worden aangeschaft. Binnenvetten, volk negeren, corruptie, het is allemaal al zo oud als de weg naar Rome, en je moet de bestuurders in dit land nageven dat ze behoorlijk trouw zijn – Bernhard is allang dood maar het Amerikaanse militair-industrieel complex trekt ons meer dan ooit, zelfs al wordt de rest van ons leger wegbezuinigd naar dezelfde kelder van dat Utrechtse gemeentehuis, waar Henk Westbroek, het burgemeestersreferendum en alle klokkenluiders ooit nog dagelijks Dutrouxiaanse praktijken te verwerken krijgen.

Invoeren, die hap. Gemeentelijk, provinciaal en landelijk, dat kan tegenwoordig al bij wijze van spreken via een geanonimiseerde aanpassing van het DigiD-netwerk, SMS, Facebook, verzin iets simplistisch maar werkends. We leven niet meer in de Middeleeuwen, waarin de eerste en enige drukpers van de moerassige Nederlanden moet worden gebruikt om bijbels te verspreiden. Tien miljoen stemkaarten heb je zo geprint en bezorgd. Ook campagnes om de te beoordelen onderwerpen onder de aandacht te brengen, kunnen een stuk onafhankelijker, goedkoper en beter gedaan worden dan het “als u nee stemt, wordt Nederland een eng derdewereldland en/of breekt de Apocalyps uit”-angstzaaien van 2005.

Ja, maar, hoor ik velen al roepen, dan gaat het idiote klootjesvolk met de onderbuik stemmen zoals in 2004, waarbij iedereen nee stemde vanwege het verdwijnen van de gulden twee jaar eerder! Dan gaan ze af op wat Peter R. of Piet P. erover te zeggen hebben! Dan breken de dijken door en stort Nederland in tot Zimbabwiaanse toestanden!

Nou en? Lik op stuk!

De regering verdíent het om afgestraft te worden als het dingen doet die nóóit door 8 miljoen-plus-één gesteund zouden worden. Al is dat via andere referenda. Daarnaast is de veronderstelde onbekwaamheid van het volk om ergens over te beslissen, juist een reden om daar daadwerkelijk verandering in aan te brengen. Spijker de burger maar een keer bij tot een beetje bóven het minimale kennisniveau om te functioneren in de samenleving, begin bij het veranderen van de houding ten opzichte van kennisverwerving en intelligentie in het algemeen, die door velen nu nog worden geridiculiseerd, afgedaan als linkse hobby en gemeden als de pest.

Tevens geldt het argument 'bevolking mag niet stemmen uit domheid' eenvoudigweg niet, omdat referenda de meest directe vorm van democratie zijn, en je er als moderne wereldburger dus feitelijk niet tegen kúnt zijn.  Dan stemt, zoals in Zwitserland, de bevolking maar voor een minaretten- en boerkaverbod. Ik heb niets met dat soort vrijheidsbeperking, maar duidelijk is wel dat de Zwitsers het zo gewild hebben. Ook Italië was duidelijk met hun blokkade van Berlusconi's plannen om zichzelf onaantastbaar te maken. En het Noorse 'nee' op de EU uit 1972 staat nog steeds.

Wat mij betreft is elke partij die tegen referenda gekant is, het stempel 'modern' niet waardig, is het niet toestaan van de burger om direct ergens over te stemmen het grootste electorale knietje dat Den Haag kan geven. Zoals onder Lubbers, Wolfsen en Balkenende met de keuzes van het volk werd omgegaan, is werkelijk misdadig. Een 'nee' tegen referenda is, heel eenvoudig, niet meer dan een 'nee' tegen de eigen bevolking.

Leonard Cohen – “Democracy” (1992)