Word ook miljonair met Streetwise!

Wat ben ik toch stom geweest al die jaren. Echt stom. Ik had kunnen pootjebaden in mijn geld, als een ware Dagoberta Duck. Maar nee hoor. Ik moest weer zo nodig eigenwijs zijn. Of liever gezegd, ouderwets. Want, dit beken ik met schroom, ik ben naar school geweest. En dan niet gewoon stoppen na de middelbare school, nee, ik moest ook nog zo nodig een beroepsopleiding volgen. Maar goed, dat heeft wel geresulteerd in uiteindelijk een fijne baan met een leuk salaris. Dácht ik. Wist ik veel. Het had allemaal niet gehoeven. Ik had dat allemaal kunnen omzeilen. Gelukkig heb ik als smoes, dat Streetwise nog niet bestond toen ik jong was. En als ik de website van die dynamische onderneming zo bekijk, dan is er slechts ruimte voor ‘jonge en enthousiaste’ mensen. Tja, enthousiasme kan ik wel opbrengen voor een paar miljoen bijgeschreven op mijn bankrekening. Maar jong? Niet zo jong als waar ze bij Streetwise op doelen. En zeker geen achttien meer.

Vanwaar mijn plotselinge interesse voor Streetwise? Dat komt door mijn jongste zoon. Vóór zijn ‘jonge en enthousiaste deelname aan Streetwise’ had ik nog nooit van de club gehoord. Trouwens, bij het horen van de naam zou ik eerder denken aan een kledingmerk of popgroep dan aan een wervingsbedrijf voor goede doelen. Dat zal de bedoeling wel zijn, dergelijke associaties. Die passen goed bij het jonge, dynamische bedrijf! Want alles gaat om dynamisch, jong, enthousiast, maar vooral ook om gezellig! Want werken is natuurlijk in feite verschrikkelijk. Dus dat leed mag wel verzacht worden. En als je de website bekijkt, dan kan je ook alleen maar enthousiast worden. Zo nu en dan een ‘shift’ draaien van een paar uurtjes, en dan kan het feest losbarsten.

Mijn jongste zoon belde me een paar weken geleden op met de  boodschap dat hij goed nieuws had: “Mam, ik heb, zo goed als zeker, een baan! Zaterdag heb ik een sollicitatiegesprek!” Leuk natuurlijk, en ik vroeg hem, waar hij deze vacature had gezien. Niks vacature. Niks gezien. Hij was aangesproken op straat door wervers van Streetwise. En aanstaande zaterdag zou hij op sollicitatiegesprek gaan. Kat in ’t bakkie! Bakken met geld ging hij verdienen. Je moest langs de deuren om geld te werven voor goede doelen, en voor elke donateur kreeg je een bonus. En hoe meer donateurs, hoe hoger de functie bij Streetwise zou worden. Helemaal geweldig leek het hem! Zaterdag zou hij meteen te horen krijgen of hij was aangenomen. Even proefdraaien, en dan wisten ze al meteen of hij talent had.

Hij heeft die zaterdag braaf anderhalf uur zitten wachten op de ‘teamcaptain’ die het sollicitatiegesprek met hem zou voeren, maar zij - en zoals later bleek een jonge dynamische teamleider van 19 jaar - kwam niet opdagen. Mijn zoon was behoorlijk verontwaardigd en dat was ook volkomen terecht. “Laat gaan,” adviseerde ik hem, maar het grote geld bleef toch lonken. De werver die hem had gestrikt, had zijn werk in elk geval goed gedaan. Mijn zoon was er vierkant ingestonken en belde zelf, of hij toch nog kon komen. Een week later ging hij alsnog op gesprek. Nou ja, gesprek… Hij moest een paar uur langs de deuren leuren, en toen het hem lukte om een paar mensen te vinden die het goede doel wilden gaan steunen waar hij voor kwam, had hij de baan. Dolgelukkig was hij. Maar ik niet. En dat gevoel is er niet beter op geworden.

Begrijp me goed. Streetwise is een bedrijf dat voor lokale en internationale goede doelen, zoals de KWF kankerbestrijding, De Nederlandse Hartstichting en SOS Kinderdorpen donateurs werft. Op zich een prijzenswaardige bezigheid. Ze werven hun donateurs op straat, op beurzen en evenementen. Ze hebben heel wat mensen in dienst om zodoende een groot publiek te kunnen bereiken. Er is veel hulp en geld nodig in de wereld, dus in dat opzicht is het een sympathiek bedrijf. Maar zoeken ze bij streetwise mensen die al die goede doelen een warm hart toedragen? Stralen ze uit naar hun personeel, dat het heel belangrijk werk is, wat zij doen? Werk, waar je je ziel en zaligheid in kan leggen? Welnee!

En dát is nou precies, waarom ik het een walgelijke business vind. Zij doen een beroep op de luie, egoïstische scholier of student, die met weinig inzet toch veel geld wil verdienen. Hun propagandawebsite zegt bijvoorbeeld:

Eerst uitslapen, dan werken!Bij Streetwise ben jij degene die je rooster bepaalt. Avondjes stappen, sport, uitslapen, je studie - plan je gewoon omheen! Je werkt bovendien meestal in shifts van 4 uur. Best te overzien dus, zelfs in 'n drukke week.

Ja, ja. Mijn zoon wil het komende jaar werken bij Streetwise en in zijn vrije tijd gitaar studeren, om volgend jaar naar het conservatorium te kunnen. Hij draait nu shifts van half 4 tot half 9. Hoezo: ’s morgens uitslapen? Hij zou dan juist ’s morgens moeten studeren, en daarna aan het werk. Maar bij Streetwise denken ze daar heel anders over. Toen mijn zoon enthousiast en dynamisch vertelde over het gezellig team en het borrelen na werktijd, hechtte ik er eerst niet zo veel waarde aan. Ach, een keertje borrelen na het werk, gezellig toch?

Bij Streetwise werk je altijd met je eigen team. Handiger, leuker en gezelliger. Je gaat vanaf het Streetwise kantoor met z'n allen op pad. Als je deur-aan-deur werft ga je naar een woonwijk, als je op straat werft, ga je naar een drukke plek in de stad of naar een evenement, waar je met je goede verhaal en je verpletterende persoonlijkheid zoveel mogelijk donateurs voor je doel werft.
Na het werk ga je met z'n allen weer terug naar Streetwise (en daarna meestal in één moeite door een borreltje drinken met z'n allen). Verder houd je met z'n allen de stemming er lekker in met de borrels, barbecues, weekendjes weg en kampioenschappen die Streetwise om de haverklap organiseert.
Het bijzondere aan Streetwise is dat we het werk zó leuk maken, dat onze wervers 'n te gekke tijd hebben (en extra goed scoren). Werven is best pittig werk soms, dus Streetwise houdt de stemming erin met 'n riant salaris, bonusregelingen en daarnaast borrels, barbecues, weekendjes weg, kampioenschappen en van alles en nog wat.
Hoe meer donateurs je werft, hoe vetter je bonus! Er zijn allerlei bonussen die je leven leuker maken, zoals de zomerbonus, om je vakantie bij elkaar te werven. 2 keer per jaar houden we werverskampioenschappen, waarbij we bijvoorbeeld iPods uitdelen alsof het Smarties zijn. En we organiseren elk jaar een paar te gekke feesten met bekende DJ’s.
Flink salaris:Goed verdienen?! Zeg maar gerust riant verdienen! Je basisloon (is afhankelijk van je leeftijd), ligt al flink hoger dan het wettelijk minimumloon. En als je 'n béétje je best doet voor je goede doel, kun je dat salaris nog fiks ophogen
De baas worden: Bovendien kun je flink carrière maken als je daar zin in hebt, en dus nog meer verdienen. Dat begint bij captain worden van je team, maar je kunt ook teammanager worden van meerdere teams, of nog verder doorgroeien.

Bovenstaand cursief gedrukt stuk heb ik rechtstreeks van de website gehaald. Heel begrijpelijk, dat een baantje als deze voor veel jongelui de hemel op aarde lijkt. Maar wat zitten er een hoop addertjes onder het gras! Er werd mijn zoon voorgespiegeld, dat hij zo’n €10.00 per uur zou gaan verdienen. Ja, maar dan moet hij wel elke shift heel erg goed presteren, wil hij dat bereiken. Hij werkte er twee weken, en toen belde hij me enthousiast en dynamisch op om te vertellen dat hij bijna teamcaptain kon worden. Na twee weken! Als je kijkt naar de vele vacatures op de site, dan snap ik wel dat je heel vlug in aanmerking komt voor zo’n baan. Je belangrijkste kwaliteit moet namelijk zijn, het enthousiast en dynamisch houden van je team. En dat doe je natuurlijk het beste door gezellige borrels te organiseren. En wordt het laat? Ach, wat maakt het uit! Morgen kunnen we allemaal weer uitslapen!

Jammer, jammer. Mijn zoon had afgelopen zaterdag een tegenvallende score. Hij had braaf zijn shift gedaan, en had werkelijk zijn best gedaan om enthousiast en dynamisch over te komen, maar de mensen hapten niet toe. Teleurstellend. Ja, teleurstellend voor Streetwise. Niet voor hem, want hij krijgt per uur betaald. O ja? Helaas, dat viel een beetje tegen. Hij moest deze shift ‘opnieuw doen.’ Kreeg die uren dus niet uitbetaald! Tja, de targets niet gehaald? Dat ligt aan de werver, niet aan Streetwise! Maar ach, de teleurstelling werd tijdens de gezellige teamborrel weggespoeld met veel bier en de laatste tram werd weer gemist. En een werver van Streetwise kan wel tegen een stootje! Ook gebruiken de goede-doelen-smoelen hun wervingsacties ook meteen maar voor het eigen bedrijf. Handig! De Nederlandse Hartstichting, om maar een voorbeeld te noemen, huurt een x aantal mensen bij Streetwise om donateurs voor hun fonds te werven, maar die wervers vragen zo’n beetje aan elke voorbijganger… Pardon, aan elke jónge, dynamische voorbijganger, of hij of zij voor Streetwise komt werken. Schiet dit niet een beetje het doel voorbij?

Vandaag hoort mijn zoon of hij geslaagd is voor zijn HAVO-5. Maar eigenlijk maakt het niks uit. Diploma of geen diploma: zijn glansrijke carrière is allang begonnen!