RE:
Wat hebben de recente pophits “Empire State of Mind” en “California Gurls” met elkaar te maken? Welke link is er tussen Neil Young en “Sweet Home Alabama”? En hoe is er in vredesnaam een verband tussen Meat Loaf's “Two Out of Three Ain't Bad” en Elvis te leggen? Achter het antwoord kwam ik deze week: answer songs.
De benaming kende ik niet maar het concept kent iedereen wel. Meestal is een 'antwoordliedje' een vooropgezette marketingtruc, waarbij twee liedjes geschreven worden, de één als reactie op de ander. Soms ook is het een hommage (zoals bij Katy Perry en Jay-Z, Meat Loaf en “I Want You, I Need You, I Love You”, en Lynyrd met Young's “Southern Man”). Omdat antwoordliedjes in de jaren dertig tot zestig bijzonder populair waren, en vooral in genres als country en R&B, wordt de respons meestal door een vrouw vertolkt. Zo is er Jodie Miller's geniale huisvrouwparodie “Queen of the House” als antwoord op Roger Miller's “King of the Road”, en werd “Fuck It (I Don't Want You Back)" van Eamon, zeven jaar geleden beantwoord door zijn 'vriendinnetje' Frankee met “Fuck You Right Back”, hetgeen tevens het eerste antwoordliedje was dat in al die jaren een nummer één-positie bereikte.
Minder bekende responsnummers zijn er op werkelijk honderden liedjes te vinden; “The Lion Sleeps Tonight” bracht “The Tiger's Wide Awake” voort, “Runaround Sue” werd “Stay At Home Sue”, “He'll Have to Go” “He'll Have to Stay”, "Hound Dog" "Stray Cat", en ook “Chantilly Lace”, “Save the Last Dance For Me”, “No Scrubs” en “God Bless America” kregen een opvolger voor de kiezen, in het laatste geval (RE: Woody Guthrie's “This Land Is Your Land”) met daverend succes.
Eén answer song bleef me het meest van alle bij. In 1963 nam de toen 16-jarige Lesley Gore haar eerste nummer op in de studio's van de toen nog onbekende Quincy Jones. Die herkende precies tegelijkertijd met 'geniale klootzak' Phil Spector een hit in het liedje “It's My Party (And I'll Cry If I Want To)”, en probeerde het liedje dan ook in no-time uit te brengen. Op zaterdag werd het opgenomen, op maandag werd een proefdruk van de single naar 40 landelijke radiostations gestuurd, op donderdag hoorde Gore zichzelf op de radio terug. Er was niet eens tijd geweest om haar impopulaire Russische achternaam te veranderen in iets passenders, maar (in de woorden van Jones' zakenpartner) “wat maakt die achternaam nou uit als ze op één staat?!” In één klap, nog geen vier weken na de opname, waren Quincy Jones en z'n jonge sterretje landelijke helden.
Judy and Johnny just walked through the door
Like a queen with her king
Oh, what a birthday surprise
Judy's wearing his ring
"It's My Party" draait om Lesley, haar overspelige vriendje Johnny en de kudthoer Judy, die Johnny op Lesleys verjaardagsfeestje van haar afpakt. “You would cry too if it happened to you”, zingt Gore bitter. Enkele weken na het initiële succes van haar single, werd vervolgens een eerste album, als ook nog een single opgenomen: “(Now It's) Judy's Turn To Cry” is haar eigen antwoord op de eerdere hit, waarin zij op een ander feestje waar Johnny en Judy aanwezig zijn uit wraak een willekeurige gozer zoent, die vervolgens door een jaloerse Johnny wordt gehoekt, waarna Judy moet huilen en Lesley d'r Neanderthaler terug heeft.
Oh, one night I saw them kissin' at a party
So I kissed some other guy
Johnny jumped up and he hit him
'Cause he's still lovin', that's why
Voor begin jaren zestig, een tijd die van Kennedy tot de British Invasion werd gekenmerkt als een voortzetting van de 'saaie' en onschuldige fifties, waren de liedjes van Gore bijzonder progressief te noemen. Hoewel ze miljoenen meisjes aan zich bond door te zingen over liefdesverdriet en hartenpijn, zeggen veel titels feitelijk al genoeg over haar houding in deze. Naait d'r vriendje d'r, dan naait ze 'm net zo hard terug. “You Don't Own Me”, “I'm Coolin', No Foolin'”, “Don't Call Me, I'll Call You” en “That's The Way Boys Are” komen achteraf in een heel ander daglicht te staan, nu Gore sinds 2005 uit de kast is gekomen als lesbienne. Ze gaf in een interview aan dat al rond haar twintigste te hebben geweten, tevens de leeftijd waarop ze haar laatste top 20-hit had in de VS.
I've been standing by the jukebox
Hoping he'd ask me to dance
How I wish I could run to him and hug him
But a girl musn't make an advance
Oh oh oh oh I'm a girl and it's wonderful
It fills my heart with joy
But sometimes, yes sometimes
I wish I were a boy
Beide “Sunshine, Lollipops and Rainbows” en “California Nights” wisten tijdens haar studiejaren het succes niet meer te evenaren in een veranderende wereld vol vrije seks, hippies en rock 'n roll, maar aan haar albums en vele Youtube-filmpjes heb ik bijzonder veel plezier beleefd – niet in de laatste plaats omdat de toen nét volwassen Lesley één van de mooiste sixties-zangeresjes was die ik in al die jaren internetten ben tegengekomen. De lispelende manier waarop ze de 's' driemaal uitspreekt rond 0:50 in het filmpje hieronder, zendt zoete rillingen door mijn gestel. Haar schattige Amerikaanse accent in Duitse, Franse en Italiaanse versies. Haar blik lichtjes omhoog gericht, optredend in een tijd waarin live nog zo klonk als de single zelf – even was ik opnieuw verliefd.
Answer songs – gek om er achteraf een heleboel te kennen, maar nooit de term zelf te hebben ontdekt tot afgelopen donderdag. Dat wilde ik even met jullie delen, alsmede het betoverende gelaat van de hier 17-jarige Russisch-Amerikaanse lesbische jodin Lesley Goldstein Gore en haar (red.: waarschuwing!) hele dag in je hoofd zittende hitje:
