Plat Haags: Cohen de leider

Iedere zondag de rubriek Plat Haags. Driek Oplopers en ArchEnemy corresponderen over de politieke stand van ons land. Wegens ziekte van ArchEnemy vandaag een gastoptreden van BornFree. 

Ook in de Senaat zal het linkse gebroed in maart 2011 klappen krijgen. Links is uit! En terecht. Links is te soft zo een beetje te van alles. Links is het steeds groter wordende volk dat rokend en zuipend voor de tv zegt dat ze het zo moeilijk hebben in Nederland. Links is het gepeupel dat met twee inkomens en een paar kinderen in een huurhuis van 380 euro per maand zit. Links is ook de asielzoeker die na voorgenomen uitwijzing  in hoger beroep kan blijven gaan. Links zijn de grootste schreeuwsmoelen  over socialisme tijdens het regeren en vervolgens na een nederlaag commissaris worden bij een multinational. Links doet constant huilie huilie over rechts dat de maatschappij zo hard maakt. Maar links is een oude zweetsok van decennia’s geleden.

Cohen, de slapste leider die ze ooit gehad hebben, wil graag leider blijven van het zinkende linkse schip. De zeilen, lees koers, zijn hun afgenomen en sindsdien dobberen ze wat rond in het politieke landschap. Ze roepen en schreeuwen in de mist maar er is geen linkse boot die ze nog hoort. Maar Cohen wil leider, lees kapitein blijven. Sinterklaas en de Kerstman waren geloofwaardiger dan hij. Iedereen ziet toch dat politiek bedrijven heel iets anders is dan burgemeester zijn? Je ziet hem worstelen met zijn opgekropte woede voor camera’s. Waar hij in Amsterdam onder bureaus kon wegkruipen ziet nu heel Nederland zijn worsteling. Het is geen man met charisma, het is waarschijnlijk een heel fijne man, thuis.

Links en rechts hebben nog nooit zo tegenover elkaar gestaan als de laatste paar jaar. De verharding van de maatschappij is GEEN verharding maar een ‘ter verantwoording roepende’ politieke roep. Uitkeringstrekkers die erbij beunen dienen hun uitkering direct te verliezen. Er moet een keer een halt worden toegeroepen aan de volksstammen uit andere continenten die hier graag een uitkering willen hebben, lees bestaan willen opbouwen. Er moet een halt worden toegeroepen aan de ondoorzichtige gezinshereniging. Natuurlijk hebben de allochtonen veel familie, neven, nichten, achterneven en nichten in de tiende graad enzovoort. Natuurlijk zijn we eigenlijk allemaal familie. Maar natuurlijk hebben wij, wij allemaal, echt allemaal, de plicht voor onze medemens te zorgen. Maar we hebben ook de plicht onze kinderen duidelijk te maken dat je van achteren laten nemen helemaal niet zo lekker is. En dat dit traumatisch is wanneer je zelfs bij daglicht in je reet genomen wordt. Deze pijn schuurt door de samenleving. Het schuurt ook dat goedkope sociale huurwoningen te vaak aan de gelukszoekers toegewezen worden. En nu is er die venijnige roep in Nederland van heel veel ‘normaal denkende’ en hardwerkende mensen... En nu is het links huilie huilie. Ze willen de linkse fabrieken draaiende houden. Ze weten dat deze fabrieken alleen maar produceren zonder dat er grondstoffen binnenkomen. De grondstoffen komen uit de fabriek zelf wat uiteindelijk zal leiden tot iets dat totaal uitgemergeld is. Een bouwval.

Daar sta je dan met je bek vol tanden naar de linkse filosofen te luisteren dat we niemand ‘buitenspel’ mogen zetten. Wat een armetierig zooitje kleine leugenaars is het toch.

Ik voorspel je dat het rechts blok sterker zal worden in Europa. Het is al lang geen zaak van Nederland alleen. Rechts is verre van gevoelloos voor de positie van ‘zwakkeren’ in de maatschappij. En wie kan er niet voor ontwikkelingshulp zijn? Ieder welvoelend mens sterft duizend keer van binnen wanneer hij kleine kinderen en jonge moeders ziet sterven van honger en dorst. Niemand lijkt ook te kunnen verklaren waarom grote groepen Afrikanen sterven aan aids terwijl het hier al geen dodelijke ziekte meer is. En niemand kan tegen ‘echte vluchtelingen’ zijn. Niemand! Veel mensen zijn echter wel tegen parasieten die meereizen in de pels van het gezonde dier. Ze vreten van de huidschilfers en van alles dat hun aangeboden wordt, maar weigeren vreemd genoeg het dier te leren kennen. Nu het beest gaat krabben en naar genezing zoekt voor de irritatie die de parasieten veroorzaken is er geen begrip en lijkt het erop dat het bereid is desnoods te sterven met het dier. Sterker nog, het lijkt erop dat de oplosser zelf een parasiet is geworden.