De ultieme seksfantasie

Seks met een vrouw: het is de ultieme fantasie. Niet alleen van puistige puberjongens of hopeloze, eeuwige maagden, maar ook van veel vrouwen. Ik spreek uit ervaring. Want toen ik zelf – na jaren ‘aan de man’ - een relatie kreeg met een vrouw, volgde in mijn omgeving al snel de ene ontboezeming na de andere.

Vage viaviavriendinnen wilden opeens ‘gezellig’ bijkletsen. En dan vooral over “hoe het was, je weet wel, met een vrouw.” Ze zinspeelden erop, dat ik de meest ranzige details prijsgaf.
Dat deed ik natuurlijk graag.
“Je weet toch als vrouw wat je lekker vindt? Nou, met twee vrouwen is dat dus dubbel zo lekker.”
Ik lachte wat en liet mijn lippen bij het afscheid net iets te lang op hun wangen rusten. Om ze daarna lekker in hun sop te laten gaar koken.

Zelfs goede vriendinnen biechtten na een paar wijntjes op, dat ze zelf ook wel eens met een vrouw tussen de lakens wilden kruipen. Maar ja, vriendlief hè... Die wilde ook meedoen. Of kijken, op z’n minst. “En vind maar eens een vrouw die een trio met een setje wil doen”, verzuchtten ze dan.

Daarmee sneden ze de ultieme seksfantasie van veel mannen aan: seks met twee vrouwen. Toen ik nog met mijn vriendin samenwoonde, waren vage mannelijke kennissen, vaders van buurtkinderen en viaviavrienden - al dan niet in benevelde toestand - zeer geïnteresseerd in het wel en wee van ‘die twee leuke dames.’ Dat mijn ex-vriendin en ik alle twee eerder zwaar aan de man waren geweest, prikkelde niet alleen hun zintuigen des te meer.
De mannen in kwestie hielden het echter bij dubbelzinnige grapjes, schaapachtige lachjes en veelbetekenende blikken.
Geen billenknijperij.
Geen ‘bij jou of de Toekantoko?’
Geen concrete voorstellen.

Nou ja, behalve dan die ene keer, op vakantie in Jamaica.
Een verlaten strand, broeierig warm. Mijn vriendin en ik zwemmen een flink stuk de warme, azuurblauwe zee in. Eindelijk wanen we ons veilig in dit homofobe land. We omhelzen elkaar, zoenen zacht.
Niemand om ons heen.
Denken we.
Totdat we het water uit komen.
Daar staat hij, op het strand: een donkere Jamaicaan, in zwemshort, zijn rastavlechten bungelen op zijn gespierde bovenlijf. Superstoer, maar ook zwaar stotterend, vraagt hij of we naar zijn houtsnijwerken komen kijken.
Wij lopen naar zijn handelswaar een eind verderop.
Daar bewonderen we zijn handgemaakte haaien en roggen.
En hij ons.
“I saw what you did in the sea. I’d like to join you. Right now”, zegt hij, terwijl hij zijn hagelwitte tanden bloot lacht.
Zo. Daar hebben wij even niet van terug.
We blozen, lachen en flirten wat.
En geven hem uiteindelijk wat hij zo graag wil.
Tien dollar voor zijn vakkundige handwerk.
Een koopje, toch?