Downloaden is leuk!
In een ver, ver verleden was er de platenspeler, of pick-up. Op datzelfde moment was er de cassetterecorder en was er - uiteraard - radio. Mensen kochten een plaat en namen die op een cassettebandje op voor hun vrienden, of leenden de plaat uit zodat hun vrienden 'm zelf op een cassettebandje konden opnemen. Die cassettebandjes werden vervolgens gekopiëerd en nogmaals gekopiëerd en zo deelde de hele familie, vrienden -en kennissenkring dat ene gekochte plaatje. Als het al gekocht was, want er werd natuurlijk ook gewoon opgenomen van de radio. Soms moest je een nummer drie of vier keer opnemen wilde je een versie hebben waar de discjockey niet doorheen tetterde, maar uiteindelijk had je altijd dat ene felbegeerde nummer helemaal voor niks.
Toen kwam in de 80's de cd speler.
Mensen kochten een cd en namen die op een cassettebandje, en later een lege cd, op voor hun vrienden, of leenden de cd uit zodat hun vrienden 'm zelf op een cassettebandje of cd konden opnemen. Die kopietjes werden vervolgens gekopiëerd en verspreid door de hele vrienden, familie -en kennissenkring en zo genoot iedereen mee van dat ene gekochte cd-tje. Natuurlijk werd er ook nog steeds opgenomen van de radio. Daarin veranderde vooralsnog niet zoveel.
Vervolgens was het de beurt aan de mp3's. Mensen kochten een cd en namen die op op hun computer (lees: ze ripten de cd naar mp3 formaat). Vervolgens werd dat kopietje uitgeleend aan alle vrienden, familieleden en kennissen, zoals dat eerder ook al met cd's en cassettebandjes gebeurde. Het digitale tijdperk maakte natuurlijk wel die vrienden en kennissenkring groter, maar aan het principe veranderde niets.
Met filmmateriaal ging het al niet heel erg anders. In mijn jonge jaren huurde je een video of nam je een programma op van tv. Kopiëren kon nog niet en dus ging de gehuurde video of zelf opgenomen band naar alle familieleden zodat zij ook konden kijken. Later werd kopiëren mogelijk en werd elke leuke film die je gehuurd had of had opgenomen van tv bewaard als kopietje in de kast. En uitgeleend. En door die persoon weer gekopieerd.
Tot de dvd kwam. Die was niet zomaar te kopiëren, tot een hacker genaamd dvd-jon een manier vond om de beveiliging te omzeilen. Tot die tijd konden we dvd's natuurlijk wel gewoon op een videoband opnemen en uitlenen aan onze vrienden en kennissen die 'm weer kopiëerden en uitleenden aan hun vrienden en kennissen.
Na DeCSS, de manier om dvd's van hun beveiliging te ontdoen, werden dvd's geript en gekopiëerd naar andere dvd's, die vervolgens werden uitgeleend aan familie, vrienden en kennissen, die ze kopiëerden en uitleenden aan hun familie, vrienden en kennissen. Same shit, different way dus.
En daar was HD materiaal. Blu-ray. Onkraakbaar zou dat moeten zijn. Natuurlijk kun je het opnemen op een videoband, maar da's in lagere kwaliteit, waarbij de kwaliteit van een film dus blijkbaar meetbaar is aan de resolutie. Alsof The Godfather opeens een betere film is als je 'm in 1080p bekijkt dan wanneer je 'm op VHS ziet.
Al snel werd echter ook blu-ray gekraakt en kan dus zonder probleem worden gekopiëerd. AnyDVD is een programma dat in de achtergrond op je pc draait en van elke ingevoerde cd, dvd of blu-ray meteen de beveiliging uitschakelt, en desgewenst meteen de BREIN filmpjes waarin je als crimineel wordt bestempelt omzeilt. Ideaal.
En nu met internetsnelheden die rap toenemen delen mensen die een blu-ray, dvd of cd gekocht hebben deze met hun familie,vrienden en kennissen, zoals dat in mijn jeugd al gebeurde. Al die jaren is dit legaal geweest. Er zijn zelfs heffingen op lege schijfjes, videobanden en cassettebandjes geweest, die ervoor zorgden dat we een thuiskopie mochten maken. Ook als het materiaal niet van onszelf was.
En nu kondigt justitie aan dat het over ongeveer drie jaar het downloaden van films en muziek uit illegale bron wil gaan verbieden. Het komt erop neer dat je een zelf opgenomen cassettebandje niet langer aan je vrienden mag uitlenen.
Denkt de overheid nu werkelijk dat mensen een gewoonterecht dat in de afgelopen 35 jaar is verworven zonder slag of stoot op zullen geven? Het weer naar een winkel moeten gaan voor je films, of beperkingen krijgen over waar en wanneer je je muziek of films mag afspelen (DRM) is een dermate grote stap terug voor veel mensen dat het is alsof je nu weer water uit een put zou moeten halen, of je auto zou moeten aanslingeren.
Als ik nu the Godfather wil kijken kan ik die in luttele minuten downloaden en meteen kijken. De nieuwste aflevering van mijn favoriete televisieseries kijk ik al een paar uur nadat deze in de Amerika is uitgezonden. Dat zijn gemakken die mensen zich niet meer laten afpakken.
Het is niet zo dat downloaders te beroerd zijn om te betalen trouwens. Ik heb een dure internetverbinding omdat ik snel wil kunnen downloaden, en betaal 30 dollar per maand aan mijn usenetprovider omdat 450 dagen retentie belangrijk voor me is. Zo ben ik ervan verzekerd dat ik elke film, serie of cd kan downloaden die ik wil.
Als de filmindustrie deze manier van mediaverspreiding zou omarmen en in samenspraak met de overheid een heffing op de internetverbinding zou invoeren voor mensen die gebruik maken van downloads van auteursrechtelijk beschermd materiaal zou ik daar geen enkele moeite mee hebben.
Een vast, redelijk bedrag per maand voor onbeperkte downloads. De mediabedrijven hoeven niet eens distributiekanalen op te zetten. Usenet, torrents en p2p zijn er immers al. Laat mensen kopiëren en leef van heffingen en mensen die hun films en muziek toch wel willen kopen. Maar leg dan geen beperkingen op in de vorm van DRM. In mijn ogen is een dergelijke constructie de enige manier voor de entertainmentindustrie om met haar tijd mee te gaan. We leven niet meer in 1912 en het is tijd dat auteursrechten en hun eigenaren eens met hun tijd meegaan.
Downloaden is leuk, downloaden is makkelijk en al meerdere malen is aangetoond dat downloaden goed is voor de economie, goed is voor het milieu (geen verpakkingsmateriaal, productiekosten, schijfjes en distrubutie) en de omzetten in de industrie lang zo hard niet dalen als de entertainmentindustrie wil doen geloven. En - wellicht belangrijker dan alle andere argumenten -ruim 93% van internettende jongeren en niet-zo-jongeren downloadt. Dat is onmogelijk nog aan te pakken.
