Lost Symbol: Een nieuw mysterie

Het was donderdagavond elf uur. Twee mannen bogen zich over het lijk. Het was Pri Vacy die daar op de koude grond lag. Bruut vermoord, met drie inktpatronen dwars door haar hart. De mannen wisten wie de dader was en moesten nu voorkomen dat de rest van de wereld het ook zou weten. Voorzichtig drukten de mannen met een plastic vinger in de taaie dode hoofdhuid van het lijk.

‘Zo,’ zei Professor Langdon, ‘zozo. Die is bruut vermoord, zo met drie inktpatronen dwars door haar hart. Het lijkt wel een symbolische moord.’ Robert Langdon keek op zijn mobiel, hij had een sms ontvangen. Een onbekende afzender stuurde hem een bizar bericht: ‘Ga snel naar de WC, ik moet je spreken, dringend!’
‘Meneer, is het goed als ik even naar de wc ga.’
‘Natuurlijk, neem uw tijd,’ zei de Inspecteur Veiligheid.

‘Professor, ik ben degene die u net een sms stuurde.’
Robert Langdon keek in de ogen van een mooie jonge vrouw. Ze heette vast Katherine. Of Sophie.
‘Professor, u moet weten dat de politie u niet voor niets hier naar toe heeft gehaald. Die speknek, die bolle inspecteur, dat is Harry, de Inspecteur Veiligheid. Harry wil helemaal niet uw hulp bij het moordonderzoek, hij zal u zo meteen arresteren voor de moord op Pri Vacy. Uw vingerafdruk is gevonden op het lijk.’
‘Maar, maar..’ voor het eerst in zijn leven stond Robert Langdon met zijn bek vol maren.
‘Ja, ik weet dat u het niet heeft gedaan. Maar de vingerdrukkendatabase ziet een match tussen de afdruk op het lijk en uw vinger. We moeten nu alles doen om u vrij te pleiten.’
‘Hoe ben ik hier nu weer in terecht gekomen,’ verzuchtte professor Langdon.
‘Hirsch mag het weten. Maar uw naam zal in ieder geval voor altijd verbonden blijven met het moorddossier, dat is het nadeel van dit systeem.’
‘Dus wat doen we? Door het wc raampje kruipen en wegvluchten?’
‘Nou, ik loop liever gewoon door de voordeur.’
‘Ah, dat is misschien wel beter.’ Robert Langdon vond het een vreselijk vervelende dag. Hij had er geen idee van dat het vanaf nu alleen nog maar erger zou worden.

‘Wat is dit?’ Professor Langdon keek verbaasd naar het verfomfaaide papiertje.
‘Dit waren de laatste woorden die Pri Vacy heeft opgeschreven voordat ze vermoord werd. Ik heb het mee kunnen grissen voor iemand anders het deed.’
‘Stijve miniaturisten? Wat zou Pri Vacy daar in godsnaam mee bedoelen?’
‘Ik denk dat het een puzzel is. Pri Vacy was er dol op om boodschappen in geheimtaal op te schrijven, zodat ze privé zouden blijven.’
‘Stijve miniaturisten. Misschien is het een anagram? Voor bijvoorbeeld ‘Intimi jatte virussen’ of ‘Uitsmijter via tennis’ of ‘Menstruatie in vis tij’? Maar die dingen lijken niks te betekenen…’
‘Of… Minister Van Justitie.’
‘God, jij bent goed in anagrammen zeg. Heb je deze zelf bedacht ofzo?’ Robert Langdon zuchtte verslagen.

De bel gaat.

‘Volgens mij gaat de bel professor.’
‘Zou je denken Sophie? Zou je dat echt denken? Misschien moet je dan ook open doen of niet?’
‘Bent u geïrriteerd professor?’
‘Nee?’
‘Nou volgens mij wel hoor.’
‘Ja, dat klopt. Want wat ben jij een zeikwijf zeg, Katherine. Met je raadsels die je zelf oplost enzo. Je moet zo’n raadsel aan mij geven, dan kan ik hem oplossen, zo gaat dat in dit verhaal. En nee, laat maar, nu hoeft het al niet meer. Ik doe zelf wel open.’

‘Hoe is het mogelijk???’ riep professor Langdon uit.
In de voordeur stond een oude bekende.
‘Ja, ik dacht: ik zal jullie maar gelijk van dit ellendige verhaal afhelpen.’
‘Is het Dan Brown zelf?’ riep het meisje vanuit de kamer.
‘Nee, het is, het is…’ stotterde Robert Langdon.
‘Harry, de inspecteur Veiligheid, een goedemiddag en een heerlijk weerzien,’ de oude bekende lachte voluit.
‘Doe dan ook maar gelijk het hele verhaal uit de doeken,’ gilde Robert Langdon moedeloos.
‘Het ironische is, professor, dat u het al in uw eerste spreekbeurt bij het rechte einde had. De moord op PriVacy is inderdaad een symbolische moord. De inkt die door haar hart stroomt is de inkt die de duizenden stempeldoosjes vult op de Nederlandse gemeentehuizen. De vingerafdrukkendatabase is de zoveelste maatregel onder het mom van veiligheid die ten kostte gaat van de privacy. Een maatregel die geen terrorist minder zal betekenen, maar wel de zoveelste inbreuk is op de vrijheid van de Nederlander. De moordenaar is Hirsch Ballin, onze Minister van Justitie, maar ook de rest van politiek Den Haag die het geen hol lijkt te kunnen schelen.’
‘Yo Harry,’ riep professor Langdon opeens, ‘ik ben erg blij voor je en ik laat je je verhaal afmaken, maar dat verhaal over de Heilige Graal was een van de beste mysteries ooit! Eén van de beste mysteries ooit!’
'Ik was al klaar.'
'Ah, oké, dan wil ik dit mysterie graag bestempelen tot het slechtste mysterie ooit. Het slechtste. Ooit.'