Europese tieten

“Goedemiddag, u bent waarschijnlijk mijnheer Bakoenin?” De man kwam breed lachend en met uitgestoken hand op me af. Ik knikte.
“Wilt u koffie?” Typisch zo’n zin die bij sollicitaties het ijs moet breken. Ik sloeg de koffie af, want ik wilde meteen ter zake komen. De man leek ook opgelucht dat ik vaart wilde maken. Hij nam plaats achter zijn bureau en stak van wal.
“Waarom denkt u dat u voor het CDA de beste campagneleider voor de Europese verkiezingen bent? Momenteel doet Michael Sijbom het toch heel goed? Waarom U er ook nog bij? Hebt u ervaring met Europa? Hebt u eerder ergens een campagne geleid? U bent ook nog geen lid van het CDA, zie ik. Meestal wordt de campagne geleid door mensen die jarenlang lid zijn en van wie we de kwaliteiten kennen.” Hij keek me van over zijn bureau met gefronste wenkbrauwen aan. Ik was inmiddels tegenover hem gaan zitten.

“Dat is het nu juist. Die kijken teveel naar de inhoud. Natuurlijk is de inhoud belangrijk, maar niet in de campagne. Ik heb daar hele andere ideeën over. Straks zitten we weer met een lage opkomst voor de Europese verkiezingen. Laat het CDA er dan eens voor zorgen dat er leven in de brouwerij komt, zodat de mensen weer gaan stemmen. Kom met een paar lekkere tieten voor Europa.”
“Pardon?” De man zette grote ogen op.

“Jullie zijn toch het CDA? Jullie zitten toch samen met de Popola della libert, oftewel het Volk van de Vrijheid van Berlusconi in de Europese Volkspartij? Die man heeft het tenminste goed begrepen. Jammer dat het maar één showgirl wordt in plaats van vier van die lekkere dingen. Hij snapt tenminste dat je alleen op die manier dichter bij de burger komt. Het kan de burger dan niet dicht genoeg zijn. Die vrouwen spreken tenminste de waarheid als ze zeggen dat ze ‘enkele belangrijke speerpunten’ hebben in de politiek. Helaas is het er maar eentje van de vier geworden, maar wat voor één. Barbara Matera. Wat een vrouw! En waar komt het CDA mee? Wim van de Camp.  De man die met een zelf opgeblazen, blauwe krokodil het land in gaat om reclame te maken voor Europa. Dat noem ik nog eens een blauwtje lopen. Ik zie persoonlijk toch echt liever Barbara ergens op blazen, maar zeker niet op een blauwe krokodil. Waarom zet het CDA bijvoorbeeld niet Halina Reijn in? Hoewel. Die is eigenlijk weer te intelligent. Kim Feenstra! Neem die maar. Ik zal zelf wel de fotoshoot voor de campagne verzorgen. En daarna kan ik samen met haar en Barbara aan de cursus voor nieuwe kandidaten voor Europa meedoen. Ik zie het al helemaal zitten. Een interne cursus in Italië natuurlijk. Op kosten van Sylvio, want die heeft dat al eens gedaan. Jammer dat een van die mooie kandidaten dacht dat China lid was van de Europese Unie. Maar om zoiets te voorkomen praat ik Kim wel even bij. Anders krijg je van die ‘Lekker Slim’-toestanden. Hou gewoon eens een enquęte op straat. Vraag de mensen op straat wie ze meer zien zitten. Wimpie met zijn blauwe krokodildo of Kim in een sexy jurkje.

“Maar mijnheer!” De man was enigszins rood aangelopen ten teken dat hij zich had opgewonden over wat ik zei, maar dat was beslist niet vanwege die tieten.
“Wat is dit voor onzin? Zo bedrijf je toch geen politiek? Politiek is een serieuze zaak. U denkt toch niet dat wij met een of andere seksbom zonder enige politieke inhoud Europa in gaan? Dat is een belediging voor onze kiezers. Het CDA heeft een naam hoog te houden! Wij waren beslist niet enthousiast toen Berlusconi met die vrouwen op de proppen kwam. Jan Peter is onlangs nog bij hem geweest en dat was echt niet alleen om in een oude auto te rijden, hoor. Ze hebben de economische situatie besproken en u kunt van mij aannemen dat er ook over die vrouwelijke kandidaten is gesproken. Zowel wij als de Popola della libert hebben de waarden en normen hoog in het vaandel. Wij gaan echt niet zomaar met iedereen samenwerken, mijnheer Bakoenin!”

Nu was het toch mijn beurt om me op te winden.
“Het CDA gaat niet zomaar met iedereen samenwerken? Weten jullie wel dat de postfascistische Nationale Alliantie enige tijd geleden in die fijne partij van Sylvio is opgegaan? Daar heeft Jan Peter dan zeker niet over gesproken. Is dat soms om vast te wennen aan samenwerking met extreem rechtse partijen zoals Van Heeswijk onlangs aangaf? Als je in Europa met fascisten kunt samenwerken, dan kun je ook wel een kandidaat met lekkere tieten de lijst laten aanvoeren. Eigenlijk zouden we de Europese Volkspartij gewoon in heel Europa moeten presenteren. Met Barbara Matera als lijsttrekker. Laat mij dan samen met die Italianen die campagne maar aanpakken en ontsla Michael Sijbom. Italianen weten tenminste hoe je zoiets moet verkopen. Machiavelli begreep het al: het doel heiligt de middelen. Hoewel jullie dat wel weer goed doen. Zowel met je kont naar extreem rechts als naar gematigd links draaien. Dat kunnen jullie dan wel, maar lekkere tieten inzetten voor de campagne willen jullie dan weer niet. Je moet eens naar de Italiaanse televisie kijken. Naar al die quizzen met kale, oude mannetjes en vrouwen met enorme tieten in strakke truitjes met laag uitgesneden decolletés. Die trekken heel veel kijkers.”

Opeens schoot me iets te binnen.
“Jammer dat Allessandra Mussolini, kleindochter van Il Duce, niet meer bij die fascisten hoort. Die heeft lekkere tieten en Europese ervaring, want ze zat al eens in het Europees parlement. Als het voor jullie toch niet uitmaakt met wie je samenwerkt dan kan ik nog wel aan foto’s van haar uit de Playboy komen voor de campagne. Moet je eens kijken hoeveel kiezers er in Nederland op het CDA zullen stemmen als zij de Europese lijsttrekker zou zijn. Maar Barbara zal het ook goed doen. Daar ben ik van overtuigd. Zij mag van mij het ‘gezicht’ van de partij zijn en dan kunnen Wimpie en de andere kandidaten in Europa het denkwerk doen. Want zeg nou zelf: in Nederland gaat het toch ook allang niet meer om de maatschappelijke inhoud? Het gaat er om wie de beste oneliners kan bedenken, wie de meeste krantenkoppen haalt en wie het populairst is. En als je het zo bekijkt, dan heeft Barbara heel wat meer inhoud dan Wim.”

Na deze woorden ben ik maar snel weggegaan. De man zag er niet naar uit dat hij mijn manier van campagne voeren serieus nam. Jammer. Ik weet namelijk zeker dat de opkomst op 4 juni nu weer heel laag zal zijn en dat had het CDA kunnen voorkomen als ze naar me hadden geluisterd.