De waarheid over het Sinterklaasfeest van 2008

5 December vieren de columnisten van FOK! Sinterklaas met je. Een horde columnisten heeft onder het overduidelijke pseudoniem “FOK!sinterklaas” columns geschreven.

Aan jou de uitdaging, de columnisten aan hun anonieme columns te herkennen. Zet in de comments onder de columns wie volgens jou de schrijvers zijn. Onder degenen die de meeste columnisten raden, worden leuke prijzen verloot. Maar het gaat natuurlijk vooral om de eer:  deze winnaars valt immers Eeuwige Roem ten deel, alsmede een uitnodiging om langs te komen op de columnistenmeet die binnenkort wordt gehouden.

Tijdelijke UserIcon

Ik ken Sinterklaas nu ongeveer twintig jaar.
Ik was tijdens een zomervakantie in de buurt van Pamplona aan het fietsen, toen ik bij een grote villa een busje zag stoppen, waaruit een paarl zwaar bewapende mannen tevoorschijn kwamen die duidelijk boze plannen hadden met de mensen die daar woonden.
Ik dacht na wat ik zou kunnen doen. Mobieltjes waren er in die tijd nog niet. Gelukkig hoefde ik niet zo lang na te denken, want uit een van de stallen achter de villa, kwam een oude man op een schimmel tevoorschijn en die reed in galop door het open veld richting de weg naar de bergen en dat was in mijn richting.
De mannen hadden het echter snel in de gaten, sprongen weer in de auto en zetten de achtervolging in.
Razendsnel bedacht ik een plan om de oude man te redden, want die auto was natuurlijk veel sneller dan dat paard.
Gelukkig was er een zijweg vlakbij en daar kon ik snel in fietsen. Ik deed mijn fietsbroek en truitje uit en was dus geheel naakt. Vanaf de weg waarover de vluchtende man en zijn achtervolgers reden was ik niet te zien en dus wachtte ik tot de man op het paard voorbij was en de auto vlakbij de zijweg. Toen kwam ik snel met mijn fiets tevoorschijn en de hard rijdende chauffeur schrok zo van mij als naakte fietser dat hij een stuurbeweging naar rechts maakt en van de weg raakt.
Daar had ik op gehoopt, want het ging daar steil naar beneden en door de snelheid van de auto sloeg deze enkele keren over de kop en botste dan op een enorm rotsblok dat in de weg lag. Blijkbaar lagen er ook nog explosieven in de auto want hij ontplofte meteen na de botsing.
Dat was dus nog een gelukje ook, want daar had ik natuurlijk niet op gerekend.
De oude man op het paard had de ontploffing gehoord en kwam terug om te kijken wat er aan de hand was.
Het bleek Sinterklaas. Ik had hem niet herkend zonder tabberd en mijter.
Hij nodigde me uit in zijn villa. De Pieten waren er niet. Die verbleven bij hun familie in Afrika. Hij bood me een bisschopsborrel aan, maar ik weigerde. Ik moest nog een aardig eind fietsen, dus een borrel leek me geen goed idee. Wel nam ik wat van de aangeboden speculaas.
De Sint vertelde me dat hij al enige tijd door de ETA werd lastig gevallen. Ze wilden dat hij hun strijd steunde via een ruime maandelijkse bijdrage, anders zou zijn leven gevaar lopen. Nu is de Sint niet bang uitgevallen, want hij heeft een aantal van zijn Pieten persoonlijk uit oorlogsgebieden in Afrika weggehaald om ze bij hem een toekomst op te laten bouwen. Bovendien konden de Pieten de Sint over het algemeen prima tegen aanvallen beschermen, want de meeste waren goed bewapend en wisten ook met die wapens om te gaan, maar nu waren ze er niet en dat moet de ETA hebben geweten.
De Sint had het gevaar duidelijk onderschat.
Dat de ETA zich voor het geld van de Sint interesseerde, is niet vreemd. De Sint moet immers ieder jaar meer uitgeven om de kinderen in Nederland en België tevreden te houden en dat kostte zelfs in die tijd al heel erg veel geld.
Vanaf de Tweede Wereldoorlog had de Sint echt alles uit de kast moeten halen om zijn vermogen steeds maar weer te vermeerderen.
Gelukkig had hij zijn Zwarte Pieten. Een aantal van hen kwam uit Zuid Afrika en had daar familie die in diamantmijnen werkte. Zodoende wist de Sint dat er veel geld werd verdiend in de diamantindustrie en vooral door de illegale verkoop van diamanten. Dus investeerde Sint begin jaren zestig in de mensen die zich met deze illegale verkoop bezig hielden in Zuid Afrika en vooral in de Kimberley mijn. Natuurlijk was dat crimineel, maar anders werden de diamanten door de uitbuiters van de mijnwerkers verkocht, dus de Sint zag zichzelf meer als een soort Robin Hood. Hij stal van de rijke eigenaren van de diamantmijnen en gaf het aan de arme kindertjes in onder andere Nederland door middel van leuke cadeautjes.

Dit verhaal van de Sint vond ik zeer aangrijpend en ik sloot vriendschap met hem. Die vriendschap duurt nu al ongeveer twintig jaar, maar in die tijd zag ik de Sint afglijden naar een bedenkelijk crimineel niveau.
De eerste tekenen kwamen al nadat de apartheid in Zuid Afrika werd afgeschaft. De aanvoer van illegale diamanten uit dat land stagneerde omdat de mijnwerkers gelijke rechten kregen. Die wilden niet in de diamantindustrie blijven werken omdat daar het verleden nog teveel in stand werd gehouden en de mensen die ervoor in de plaats kwamen, wilden niet voor de Sint werken, maar liever voor terroristische organisaties zoals Al Qaida. Bovendien heeft sinds  2005 zelfs een zwarte investeringsgroep een aandeel van 15 procent in De Beers Consolidated Mines, dus die verkochten al helemaal geen diamanten meer illegaal. 
Maar om toch aan de groeiende vraag naar meer en grotere cadeaus tegemoet te komen, verplaatste de Sint zijn handel naar Sierra Leone. Om voldoende te kunnen verdienen deed hij zaken met rebellenlegers, want die hadden de diamantmijnen grotendeels in bezit en die rebellen wilden hele andere cadeautjes voor hun diamanten dan de kinderen in Nederland. Maar de Sint, naïef als hij is, hoorde dat het om kindsoldaten ging en leverde dus waar de rebellen om vroegen, maar hield zo steeds minder over voor de cadeaus op 5 december.
In die tijd kwam er echter een nieuwe Hoofdpiet bij hem in dienst en vanaf die tijd ging het veel beter met de inkomsten. Deze Piet was niet zo zwart als roet zoals de andere Pieten, want het was een Pakistaan. Hij heette Abbas en niet Piet.
Later bleek dat de man de Sint behoorlijk heeft misleid en hij zit dan ook tegenwoordig in een gevangenis in België, maar het leed was toen al geschied. De Sint werd steeds nauwer betrokken bij de internationale misdaad en het terrorisme en ook al was hij dan naïef, hij moet er toch wel iets van hebben begrepen.
Ik had echter nog steeds die vriendschapsband omdat ik dacht dat de Sint gewoon gemanipuleerd werd door zijn omgeving. Ik vertrouwde die Pakistaanse Piet al vanaf het begin niet, maar had geen bewijzen en de Sint liep weg met hem omdat er ineens veel meer geld kwam voor cadeaus. Later bleek de Sint eigenlijk gewoon crimineel verdiend geld van de Russische maffia wit te wassen, maar dat was toen nog niet bekend. De Sint had het wel vreemd gevonden dat bepaalde families, die niet eens in Nederland woonden, de allerduurste cadeaus vroegen, tot en met boten en villa’s toe, maar zolang er voldoende geld voor was ging de Sint geen lastige vragen stellen. Wist de Sint veel dat hij alleen maar een dektabberd was voor de criminelen, die via dezelfde route als naar de Sint nog veel meer diamanten smokkelden en het geld dat ze met de verkoop van die diamanten verdienden en het geld dat ze ook nog via andere criminele zaken verdienden ten dele via de Sint in onroerend goed staken.
Omdat er door toedoen van die witwas praktijken zoveel geld binnen kwam, dat hij zelfs na het vieren van zijn alsmaar duurder wordende verjaardag nog veel geld over hield, ging de Sint op aanraden van Abbas investeren in de Amerikaanse vastgoedsector. 
Dat was zo’n beetje in het begin van deze 21e eeuw. Het leverde de Sint zoveel geld op, dat hij na de nog steeds oplopende Sinterklaasuitgaven zelfs nog geld overhield om te sparen.

Maar daarna ging het snel mis.
In 2001 werd de burgeroorlog in Sierra Leone beëindigd en kwamen er geen illegale diamanten meer vanuit dat land. En hoewel er ook geen wapens meer die kant op hoefden, scheelde het toch behoorlijk in de inkomsten, want er was best een redelijke winstmarge op de wapens geweest.
Omdat de Sint als dekmantel ook waardeloos was geworden voor de criminelen en terroristen nu er geen diamanten meer kwamen, kreeg hij uit die hoek ook steeds minder geld voor cadeaus, want het geld van de verkoop van diamanten viel natuurlijk weg.
En die inkomsten vielen geheel weg nadat zijn Hoofdpiet was opgepakt.
Gelukkig had hij nog zijn aandelen in de Amerikaanse vastgoedsector en zijn spaargeld bij Lehman Brothers, maar de uitgekeerde dividenden en de rente waren toch niet voldoende om aan de nog steeds veeleisender wensen van de Nederlandse kinderen tegemoet te komen.
Nu betaalt de Sint weliswaar geen belastingen en had hij jaren geleden, toen het nog erg goed ging met zijn inkomsten, een soort pensioenfonds opgericht om een buffer te hebben voor als het later slechter zou gaan, maar ja, zo’n fonds is ook niet onuitputtelijk en naast de uitgaven voor zijn verjaardag ieder jaar, moet de Sint ook nog leven natuurlijk. En wat denk je dat een schimmel eet? Wegdoen is geen optie, want de Sint heeft het beest al zolang hij bestaat en is dus erg gehecht aan die schimmel tussen zijn benen.

En onlangs ging het dus helemaal mis. De vastgoedsector in Amerika ging ten onder. Sint had nog wel zijn spaargeld kunnen redden voordat Lehman Brothers omviel, maar had het daarna bij Icesave ondergebracht vanwege de hoge rente. En tja, de Sint is geen Nederlander en valt dus niet onder de garantieregeling van de Nederlandse overheid. Bovendien zou die vast niet garant hebben gestaan voor tweehonderd miljoen euro.
Dus even zat het er in dat de Sint helemaal niets meer aan zijn verjaardag zou kunnen doen.
Maar toen werd hij weer eens gered door een plan van zijn Zwarte Pieten en de Sint heeft dat plan goedgekeurd.

En dat heeft bij mij de doorslag gegeven om de vriendschap te beëindigen.
De Somalische Zwarte Pieten hebben namelijk hun familie een Saoedische mammoettanker laten kapen en de Rwandese Pieten hebben hun familie bij de rebellen van Laurent Nkunda opdracht gegeven om haast te maken met het veroveren en exploiteren van de diamantmijnen in dat land.

Weet dus, als straks de cadeautjes worden openmaakt en je al die blijde kindergezichtjes ziet, waar die pakjes van worden gefinancierd en hoe dat zo gekomen is.
Ik vier in ieder geval geen Sinterklaas dit jaar.