The End.
Aan: Sunchaser
Van: Danny
Subject: "The End."
In reactie op "Waar de fuck is 2008 gebleven?"
Hej Sun,
Je hebt gelijk. De jaren gaan te snel voorbij. Zeker als je richting de veertig gaat en al helemaal als je ook nog eens kinderen hebt. Soms denk ik daar weleens over na. Dan sta ik heel even stil bij de toekomst, die al helemaal zo ver weg niet meer is.
Een toekomst waarin mijn kinderen het huis uit zijn, hun eigen leven hebben en vooral nog op verjaardagen en feestdagen een verplichte tour doen langs huize Roodbol, wat tegen die tijd vast en zeker een verzorgingstehuis zal zijn. Dat zullen de dagen zijn waar Jolanda en ik naar uit kijken. De rest van de tijd brengen we door met bingo en vanachter de geraniums starend naar spelende kinderen met een veel te oude kat op schoot en nostalgische muziek uit een transistorradio.
En dan mik ik die gedachten al snel het raam weer uit omdat ik weet dat ik hoogstwaarschijnlijk zo oud helemaal niet zal worden. Ik ben veel te dik en kamp nu al met allerhande klachten en kwaaltjes. En ja, ik ben best bang om oud te worden en alles om me heen kwijt te raken. Ik wil helemaal niet bejaard worden. Ik wil niet vergrijzen, krakkemikkig worden, bang zijn om de straat op te gaan of sterven. Ik wil het eeuwige leven in een jong en vitaal lichaam. Nou ja, eeuwig hoeft dan ook weer niet, want ik wil mijn kinderen niet overleven, maar ik zou het wel fijn vinden als we zelf konden bepalen dat het na een jaar of honderd wel genoeg is geweest. Gewoon het licht uitdoen en nooit meer aan zien gaan op het moment dat je zelf vindt dat de lol eraf is, op een respectabele leeftijd.
Je moet er toch niet aan denken dat je over dertig jaar naar een bejaarde Joling en Gordon zit te kijken? Dat je Yolanthe moet aanschouwen op haar zestigste? Dat je bij een avondje bios kunt kiezen tussen Saw 21, een 90-jarige Harrison Ford als Indiana Jones (they raped Indiana!) of de zestiende remake van Sjakie en de Chocoladefabriek?
Oud worden sucks donkey balls. Helemaal als je je op die leeftijd gaat bedenken dat je eigenlijk maar heel weinig tijd hebt besteed aan 'leven'.
Ik ben nu al veel en veel te druk. Ik kijk dagelijks tv-series, doe sinds kort actief aan fotografie, voor FOK! doe ik development, design, administratie, overleg, discussies en schrijf ik stukjes die men graag columns noemt. Daarnaast heb ik nog tijd te besteden aan mijn gezin. Aan dat laatste besteed ik echter naar mijn gevoel te weinig tijd en ook voor m'n echte hobbies heb ik nauwelijks tijd. Vandaar ook dat dit mijn laatste stukje is. Het is tijd om weer eens wat tijd voor mezelf en mijn gezin te claimen. Ik merk dat ik met de week minder inspiratie heb hier iets neer te zetten en dat gaat ten koste van kwaliteit. Zo nu en dan zul je nog wel wat van me tegen komen, maar dat is dan op momenten dat ik echt zin had iets te schrijven en er de inspiratie voor had.
Het was leuk Sun, en we spreken elkaar vast wel weer. Alleen zal dat niet meer vanzelfsprekend op de zondag zijn, en niet meer vanzelfsprekend elke week. Life moves on and so must I. Genoeg is genoeg, om maar even een term uit 1999 te recyclen. Aangezien veel mensen hier al jaren op wachten is het weer een stapje dichter naar een beter FOK!
Later!
Danny
