Porno
In B, mijn geliefde dorpje op de Veluwe, vind je een keur aan winkels. Daaronder ook een naar verhouding behoorlijk aantal lingeriewinkels. Nu zal dat voornamelijk vrouwen interesseren, en als je daar een man ziet, is dat zo van “Ik ben hier wel maar ik wil hier eigenlijk niet zijn”. Het slachtoffer staart wat onwennig voor zich uit, maar dat kan nog lastig zijn, want voor je het beseft staar je naar een schaarsgeklede dame met een droomboezem, en dat is ook weer zo wat. Ze gaan mogelijk raar van je denken dan. Blik je vervolgens weg, dan is er wel weer een andere grote poster. Nergens een vrij plekje aan de wand.‘t Is altijd een hele opluchting om een dergelijke winkel weer verlaten te hebben, zodat je met blij gemoed naar Halfords kunt gaan om autoradio’s of fietsendragers te bestuderen. Nu is er in B. al weer geruime tijd een nieuwe lingeriewinkel neergestreken, waarvan het assortiment nogal afwijkt van de gebruikelijke vleeskleurige step-ins en corsetten. Bovendien is deze zaak gevestigd in een wat morsig steegje, met als buren een Chinees restaurant, verborgen in de catacomben van het pand, en aan de andere kant een bedrijfje waar financiële adviezen of zoiets worden gegeven. Het ondergoed, nadrukkelijk in de etalage tentoongesteld, is op zijn zachtst wat afwijkend te noemen van de hier geldende normen en waarden.
Temidden van veel roodachtige verlichting ontwaarde ik daar een heer, slechts gekleed in een zwart leren slipje, waarop een plukje rood dons was bevestigd. Zijn hoofd werd getooid door een Spiderman-kapje. Een soort speelsetje voor de moderne man, blijkbaar.
Ooit moest in Alkmaar de politie in een huis op onderzoek omdat men vanuit de slaapkamer hulpgeroep en bonkende geluiden hoorde. Eenmaal op de plaats des onheils gearriveerd trof men daar een vrijwel naakte, op het bed vastgebonden en om hulp roepende vrouw des huizes aan. Voor het bed stond een grote kast, waarvan de deuren op slot waren, maar waaruit een zwaar gebonk en gekreun opklonk. Nadat men ook deze deuren had geforceerd vond men daar de door een gebroken been onmachtige echtgenoot, slechts gekleed in een Zorro-cape met bijbehorend maskertje.
De man was van plan geweest tijdens het liefdesspel zijn vrouw in zijn nieuwe outfit vanaf de kast onder het slaken van ferme Zorro-kreten te bespringen, maar daarbij door de bovenkant heen gezakt ( van de kast, niet van zijn vrouw natuurlijk ), met alle nare gevolgen van dien.
Dergelijke gruwelbeelden bezochten mijn geest bij het bezien van de etalage, en het idee om daar nu ook nog naar binnen te moeten om op zoek te gaan naar een gewone witte onderbroek als verjaardagscadeau voor mijzelf vervulde mij met grote angst. Toch troonde mijn gade mij mee, en liep ik, star voor mij uitkijkend, naar de herenafdeling om te kijken of daar ook wat minder heftigs lag. En maar luchtigjes doen tegen de vriendelijke verkoopster, en vooral snel wegblikken van strakke leren rokken, die van voren slechts enkele veters vertoonden, kledingstukken met open kruizen ( “Of je met een gewonde Milva ligt te knarren”, zei Wim de Bie ooit ), en allerlei enge potjes met onbestemde crèmes. ‘t Is allemaal zo’n gedoe. Man van de wereld in B.
Maar misschien komt dit alles wel door een traumatische ervaring heel vroeger, aan het begin van mijn carrière in het onderwijs. Het was eind jaren zeventig. Ik gaf toen les aan een huishoudschool, als jong docentje van nèt twintig, en dan allemaal meiden van rond de zestien in de klas. De wanden van het klaslokaal leden werkelijk onder de enorme druk van de hormonen die daar rondgierden.
Er was daar in Haarlem ook een videotheek, waar ik wel eens een video huurde, zo’n enorm zwart gevaarte wat in een nog veel groter Betamax-apparaat geduwd moest. In die videotheek was ook een aparte afdeling, een open poortje gaf je toegang tot dat gedeelte. Boven de ingang stond met grote letters: “Pornotheek”. Nu had ik wel eens snelle steelse blikken in de richting van dat poortje geworpen, en dan zag je daar diverse mannen die met kennersblikken al die banden bestudeerden. Maar iedereen kon je daar dus zien, dus zoiets was een fantastische drempel voor mij.
Toch won op een gegeven moment mijn nieuwsgierigheid het van mijn angst, en zo stapte ik - nadat ik eerst had gecontroleerd of er verder niemand in de zaak aanwezig was, door het poortje. Dat zou een stap door de poorten van de hel worden, maar dat besefte ik op dat moment nog niet. Doodsbang pakte ik een willekeurige band uit het rek. Op dat moment stortte mijn redelijk onbezorgde leventje ineen.
“Dag meneer B, kunt u het goed zien???”, schalde een blijde stem door de ruimte. Het was ineens vol geworden, en iedereen keek naar mij. En daar, voor mijn dodelijk verschrikte blikken, terwijl ik een hoofd als een pioen kreeg, ontwaarde ik in de ingang van het poortje één van mijn leerlingen, samen met haar grijnzende ouders, en zocht ik hulpeloos en vergeefs naar woorden om uit te leggen wat ik daar met “Big Boobs Special Part 4″ in mijn hand deed.
Thuisgekomen biechtte ik direct alles op, en vervolgens zon ik op manieren om de volgende dag nooit meer naar school te hoeven; ik zou haar gelijk het eerste uur al hebben. In mijn geest zag ik visioenen van een gierende menigte meiden, een haag waar ik diep gebogen doorheen moest lopen, boze ouders, een schoolbestuur met de ontslagbrief reeds in de hand. Ik overwoog zelfs de volgende morgen op te bellen om met verdraaide stem te zeggen dat er een bom in de school lag, in de hoop dat men in de consternatie mijn escapade zou vergeten. Nooit heb ik een zwaardere gang naar school beleefd.
De les verliep zonder problemen, als altijd. Na afloop kon zij het toch niet nalaten te vragen - toen iedereen weg was- wat ik daar nu deed. “Ik weet het ook niet meer”, zei ik. Zij had van haar ouders nadrukkelijke instructies gekregen om niets verder te vertellen. Ik ben hen eeuwig dankbaar. Nooit meer porno voor mij.
