De dwaas en zijn volgeling
Hm, lekker Amerika bashen. Hun president is een sukkel, de bevolking is dik, dom en lui, of juist nep, gestoord en trigger-happy. Oh ja, en ook nog eens hypocriet. De oorlog in Irak gaat alleen maar om olie, enzovoort, enzovoort, enzovoort.Maar in Nederland zijn we geen spat beter. Onze (minister) president is net zo blank, Angelsaksisch (in de ruimste betekenis van de term) en protestants als Bush. De trend dat wij steeds dikker en luier worden is absoluut nog niet gestuit. Ons openbare onderwijs is al jaren aan het verslechteren en over hypocrisie zal ik het maar niet eens hebben met ons kabinet van schijnheiligen, waar blijkbaar een meerderheid van Nederland achter staat. De oorlogen in Irak en Afghanistan? Wij waren en zijn er bij, hoor!
Wie denkt dat het alleen maar neoliberale, populistische consumptie-idealen door onze rechtervleugel worden overgenomen, doet er goed aan zich te beseffen dat onze linkervleugel ook zwaar leunt op de Amerikaanse zelfverklaarde intellectuele elite. Kortzichtige wereldverbeteraars, samenzweringstheorieën die nog krankzinniger zijn dan de misstanden die ze willen aankaarten, verheerlijking van andere culturen boven de eigen, en ga zo maar door. Bio-vega-dynamische diëten en andere gezondheidsrages? Joggen? Muziek? Culinaire vernieuwing? Laten we eerlijk zijn: rages komen pas naar Nederland als de jetset in Los Angeles en Manhattan er een "been there, done that" gevoel van krijgen.
Gek genoeg zijn het dan ook niet de overeenkomsten, maar is het juist het verschil tussen Amerika en Nederland waar ik me nog het meeste aan kan ergeren. Het verschil is namelijk dat de Amerikanen het ten minste allemaal zelf bedacht hebben. Wij hebben het van een afstandje kunnen beoordelen, en besluiten vervolgens telkens maar weer om ze na te doen. Om een wijsheid van Obi-Wan Kenobi te citeren: "Wie is er dwazer, de dwaas of de dwaas die hem volgt?"
Hoewel we de Amerikanen lekker kunnen uitlachen als een jury besluit om O.J. vrij te spreken, lachen zij zich kapot als wij een arts, die zijn vrouw heeft vermoord en bij zijn broer in beton heeft gestort, vrij spreken. Of als het ons niet lukt om onze bekendste (levende) topcrimineel veroordeeld te krijgen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dan ook wel eens verlang naar juryrechtspraak. Wegwezen met dat "wettelijk en overtuigend bewezen" ideaal. Als een groepje willekeurige Nederlanders "zonder redelijke twijfel" de man schuldig acht, gewoon opsluiten dat gespuis.
Maar dan lees ik de reacties op FOK! of op Geenstijl onder een nieuwsbericht en stel ik me een groepje willekeurige Nederlanders voor. Die willekeurige Nederlanders moeten dan over mij oordelen in een zaak waarin ik onschuldig ben, maar wel de schijn tegen heb. Omdat ik bijvoorbeeld onder druk ben gezet om een valse bekentenis af te geven, die ik later weer ingetrokken heb. Of omdat de kans dat ik toevallig bij alle ongelukken betrokken was, volgens sommige wiskundigen verwaarloosbaar klein is. Of omdat het OM ontlastend bewijs heeft achtergehouden, omdat het niet spoorde met wat ze zeker dachten te weten.
Hm, nu ik de voorbeelden bekijk, geloof ik dat het verschil tussen willekeurige burgers en de gemiddelde Nederlandse rechter ook weer niet zo heel groot is.
