Doe wat je wilt...

Ik merk dat ik de laatste tijd steeds minder geduld heb met mensen die zeiken dat ze een bekeuring gekregen hebben. In het overgrote deel van de gevallen hebben die mensen die bekeuring namelijk helemaal terecht gekregen.

Nou moet ik zeggen dat ik in eerste instantie weinig moet hebben van een overheid die te paternalistisch wordt. Met een klein beetje nadenken en verantwoordelijkheid is een praktisch anarchistische samenleving nog best leefbaar te houden. Het probleem is alleen dat er te veel mensen zijn die dus niet nadenken en die verantwoordelijkheid niet aankunnen. Dat is niet persoonlijk of denigrerend bedoeld, dat snapt u wel. Ik heb het natuurlijk niet over u. Maar als een klein percentage van zeventien miljoen Nederlanders niet snapt dat wildplassen gewoon barbaars, goor en onhygiënisch is, heb je toch al gauw tientallen duizenden apen die jaarlijks duizenden tonnen aan zeik over de dichtstbevolkte delen van ons land uitstorten. Lekker.

Of neem het verkeer. Acht van de tien bestuurders van motorvoertuigen vindt zichzelf dat hij of zij goed kan rijden. Persoonlijk verdenk ik die laatste twee mensen van valse bescheidenheid, maar laten we voor het gemak even aannemen dat ze over een flinke portie zelfkennis beschikken. Wie wel eens deelneemt aan het verkeer, merkt dat in de praktijk eigenlijk zo'n acht van de tien mensen totaal geen verkeersinzicht hebben. Als we er dus van uit gaan dat daar twee mensen bij zijn die het van zichzelf weten, blijft er een brute zestig procent van alle bestuurders over, die denken dat ze kunnen rijden, maar eigenlijk een stel klunzen is. U en ik zijn dat natuurlijk niet, maar zou u willen dat deze levensgevaarlijke gekken zelf mogen bepalen welke regels ze hanteren? Ik niet in ieder geval.

Probleem is dat u en ik, de twee van de tien personen die wel goed kunnen autorijden en dat ook van zichzelf weten, daardoor ook niet zelf mogen beslissen welke regels we in het verkeer hanteren. Spijtig, maar de enige manier om te voorkomen dat de malloten ook maar wat gaan aanklooien. Dus ook wij moeten ons aan de regels houden. Of niet natuurlijk, maar dan moeten we wel accepteren dat we af en toe een bon krijgen van een agent, die natuurlijk ook weet dat zes van de tien mensen die roepen dat ze kunnen autorijden, dit niet echt kunnen. Die arme agent kan natuurlijk ook niet aan een foto zien wie terecht naar eigen inzicht verkeersregels hanteert en wie niet.

Maar ik ben dat gehuil zo zat van mensen die dan toevallig een keer moeten boeten omdat ze te dom zijn om de wet te kennen of te dom zijn om te zorgen dat ze niet gepakt worden. Ben je een jonge moeder, zit je zonder gordel in de auto (altijd leuk om je kind wees te maken bij een ongeluk), en heb je ook nog eens niet je identiteitspas bij je. En dan nog in de media gaan klagen dat ze haar aanhouden. Om vervolgens bij de volgende verkiezingen weer op dezelfde partij stemmen die al die domme regeltjes bedacht heeft.

Hoeveel van de mensen die klagen over de bekeuring die ze gehad hebben, hebben zelf gestemd op de partij die de betreffende boete heeft bedacht of goedgekeurd? Hoeveel mensen stemmen er de volgende keer weer op? Hoeveel klagers hebben ooit een brief geschreven naar een politicus met het verzoek nog eens over die debiele wet na te denken?

Eigenlijk heb je maar drie mogelijkheden als er een wet is die je niet aanstaat. Klagen dat je de wet kut vindt maar je er verder braaf aan houden, proberen te begrijpen waarom een wet is aangenomen en de wetgever er van overtuigen dat hetzelfde effect met een beter alternatief te bereiken valt, of de wet negeren en accepteren dat je soms een boete moet betalen.